Duparc: Sérénade florentine - Leopold Simoneau, Allan Rogers, Анри Дюпарк

Étoile, dont la beauté luit

Comme un diamant dans la nuit

Regarde vers ma bien-aimée

Dont la paupière s’est fermée

Et fais descendre sur ses yeux

La bénédiction des cieux

Elle s’endort: par la fenêtre

En sa chambre heureuse pénètre;

Sur sa blancheur, comme un baiser

Viens jusqu'à l’aube te poser

Et que sa pensée alors rêve

D’un astre d’amour qui se lève

Ster, wiens schoonheid schittert

Als een diamant in de nacht

Kijk naar mijn geliefde

Wiens ooglid gesloten is

En breng zijn ogen naar beneden

Hemelse zegen

Ze valt in slaap: bij het raam

Betreed haar gelukkige kamer;

Op haar witheid, als een kus

Kom tot zonsopgang en ga liggen

En laat zijn gedachte dan dromen

Van een rijzende ster van liefde