Kun katson tähtiin hopeisiin - Laura Voutilainen

Hiljalleen tummuva maa

hetken kauniin mieleen saa

kaiken taas muistan kuin

eilisen päivän

muistan tuon tähtien vyön

valaisseen hohteellansa sydänyön

ja myös pienen hymyn häivän

jälkeen suudelman

Kun katson tähtiin hopeisiin

samoin taas tunnen kuin me tunnettiin

sormin kuin niin uteliain

kättäsi kosketin hiljaa vain

Kun katson tähtiin hopeisiin

palata saan hetkiin kauneimpiin

koskaan nähdä en saa

upeampaa

aamua nousevaa

Sydämes holveihin vain

silloin mahtui maailman

enää ei ystäväin

polkumme kohtaa

siksi mua näin lohduttaa

tähtien kirkastama taivas saa

ja ne kerran luokses johtaa

siellä koti on

Kun katson…

Een langzaam donker wordend land

je kunt je de schoonheid van het moment herinneren

Ik herinner me nog alles

de dag van gisteren

ik herinner me die gordel van sterren

de nacht van het hart hebben verlicht met zijn gloed

en ook een kleine glimlach vervaagt

na de kus

Als ik naar de sterren en het zilver kijk

dus ik voel me weer zoals we bekend stonden

vingers als zo nieuwsgierig

Ik heb net rustig je hand aangeraakt

Als ik naar de sterren en het zilver kijk

Ik kan terug naar de mooiste momenten

ik zal nooit zien

nog mooier

ochtend opstaan

Alleen hart in de kluizen

dan zou de wereld kunnen passen

geen vrienden meer

onze paden kruisen

daarom ben ik zo getroost

de hemel opgefleurd door sterren krijgt

en ooit leiden ze naar jou

dat is waar thuis is

Wanneer ik kijk…