Znajda - Lao Che

W stół huknąłem pięścią - łup!

Tobołek na grzbiet, na nogę but

— Od szczęścia świat tłusty, aż popruty w szwach

A ja swego nie mam, a wziąłbym pod dach

Nie mam

Sto nocy szukałem, sto szukałem dni

Wywracałem kieszenie, wołałem w studni

Lecz szczęścia nie było — świat jak mniemam

Na liście do szczęscia po prostu mnie nie ma

Nie ma

Ma

Do domu wróciłem, a tam — w czterech częściach

Podręczny zestaw do montażu szczęścia

Żona moja, obie moje córki

No i ja, do podpórki

Ik sloeg met mijn vuist op de tafel - buit!

Een penning op zijn rug, een schoen op een been

- Van geluk is de wereld dik om uit zijn voegen te scheuren

En ik heb de mijne niet, en ik zou het onder het dak nemen

ik heb niet

Ik was op zoek naar honderd nachten, ik was op zoek naar honderd dagen

Ik draaide mijn zakken om, riep de put in

Maar er was geen geluk - de wereld, denk ik

Ik sta gewoon niet op de gelukslijst

Er is geen

Heeft

Ik keerde terug naar huis, en daar - in vier delen

Een handige kit om geluk in elkaar te zetten

Mijn vrouw, mijn beide dochters

En ik, aan de steun