Na Końcu Języka - Lao Che

Dziwne są te słowa, gdy stawiam je w rzędzie

Szyk przesądzi, czy tam będę, czy mnie w nich nie będzie

Odgadł zagadkę bytu ten co gębą tak rusza, że

Gęba się porusza, a wyraża się dusza x3

Jedne się zgubią słowa, wprost do serca wpadną

Inne uchem wejdą i chyłkiem tyłkiem wypadną

Są słowa, co je chłopaczyna na murze maluje

Że policja jest brzydka, a Ala w siusiaka całuje

A chłopak to wąż jest, tak się słowem obejdzie

Że przyjdzie, ślicznie powie, po czym dojdzie i odejdzie

Zbieram słowa jak kamienie i ciskam je wysoko

Jak mam kaprys tymi słowy podbić Bogu oko

Rzeknie kto: «Oczy ci wydrapie boś jest skurwysynem»

To wciąż nie potrafię poprosić by zamienił słowo z czynem

Odgadł zagadkę bytu ten co gębą tak rusza, że

Gęba się porusza, a wyraża się dusza x3

Deze woorden zijn vreemd als ik ze op een rij zet

De array zal bepalen of ik er zal zijn of niet

Hij raadde het raadsel van het zijn, degene die zijn mond zo beweegt dat...

De mond beweegt en de ziel wordt uitgedrukt x3

Sommige woorden gaan verloren, ze gaan rechtstreeks naar het hart

Anderen komen er met hun oor in en vallen er dan heimelijk uit

Er zijn woorden die de jongen op de muur schildert

Dat de politie lelijk is en Ala de pis kust

En de jongen is een slang, dat is de juiste weg

Dat hij zal komen, zeg het mooi, en dan komen en gaan

Ik pak woorden op als stenen en gooi ze hoog

Hoe kan ik met deze woorden bevliegen om Gods oog zwart te maken?

Wie zal zeggen: "Ik zal je ogen krabben want je bent een klootzak"

Ik kan hem nog steeds niet vragen om woord met actie te veranderen

Hij raadde het raadsel van het zijn, degene die zijn mond zo beweegt dat...

De mond beweegt en de ziel wordt uitgedrukt x3