Sagen Sie Sie - Laing

Können Sie mich bitte siezen

Ich hab Sie noch nie gesehen

Sie wollen mein Feuerzeug benutzen

Das ist doch noch kein Grund

Sich zu duzen

Du, das klingt als waren wir in der Schule zusammen

Du, das klingt als hätten wir schon abgehangen

Keines von beidem haben wir getan

Ich hab Feuer, sie wollen es haben

Das klingt jetzt vielleicht lächerlich, hoffnungslos

Altmodisch, ungemütlich, unhöflich, bisschen unsympathisch

Sie haben mich einfach falsch erwischt

Bin da etwas empfindlich

Können Sie nicht ahnen, Sie kennen mich ja nicht

Für mich klingt «Du» gleich nach Wir, nach vierhändig Klavier

Du klingt nach wir telefonieren

Für mich klingt Du nach Urlaubsfahrten, Geburtstagskarten

Du klingt als wären wir Komplizen, könnten Sie mich bitte siezen

Ich schlage vor, dass Sie und ich das Ganze von vorn probieren

Ich will Sie hier nicht lange triezen, nur dafür plädieren

Sich zu siezen

Sie markiert die Strecke zwischen dir und mir

Sie markiert die Zeit bevor Du passiert

Ob wir die überwinden ist noch nicht gesagt

Sie haben mich ja erst nach Feuer gefragt

Das klingt jetzt vielleicht lächerlich, hoffnungslos

Altmodisch, ungemütlich, unhöflich, bisschen unsympathisch

Sie haben mich einfach falsch erwischt

Bin da etwas empfindlich

Können Sie nicht ahnen, Sie kennen mich ja nicht

Für mich klingt Du gleich nach Wir, nach vierhändig Klavier

Du klingt nach wir telefonieren

Für mich klingt Du nach Urlaubsfahrten, Geburtstagskarten

Du klingt nach Pferde stibizen

Könnten Sie mich bitte

Na Sie wissen schon

Wer macht denn noch Gebrauch davon

Sagen Sie Sie

Sagen Sie Sie

Sagen Sie Sie

Und sie

Sagen Sie Sie

Oder sagen Sie’s nie

Sagen Sie Sie

Oder wie sagen sie?

Sagen sie:

Klingt das vielleicht lächerlich, hoffnungslos, altmodisch

Sie haben mich einfach falsch erwischt

Können Sie nicht ahnen, Sie kennen mich ja nicht

Für mich klingt Du gleich nach Wir, nach vierhändig Klavier

Du klingt nach wir telefonieren

Für mich klingt Du nach Urlaubsfahrten, Gesprächen im Privaten

Du klingt als wären wir Komplizen

Könnten Sie mich erstmal siezen?

Kunt u mij alstublieft aanspreken?

Ik heb je nog nooit eerder gezien

Ze willen mijn aansteker gebruiken

Dat is geen reden

op voornaam staan

Jij, dat klinkt alsof we samen op school zaten

Jij, dat klinkt alsof we al samen zijn geweest

We deden geen van beide

Ik heb vuur, ze willen het

Nu klinkt dat misschien belachelijk, hopeloos

Ouderwets, ongemakkelijk, onbeleefd, een beetje onsympathiek

Je hebt me gewoon verkeerd

Daar ben ik een beetje gevoelig voor

Kun je het niet raden, je kent me niet

Voor mij klinkt "Du" als wij, als een vierhandige piano

Je klinkt alsof we aan het bellen zijn

Je klinkt als vakantiereizen voor mij, verjaardagskaarten

Je klinkt alsof we handlangers zijn, kun je me alsjeblieft privé aanspreken?

Ik raad je aan en ik probeer dit helemaal opnieuw

Ik wil je hier niet lang plagen, smeek er maar om

om "naam" te zeggen.

Het markeert de afstand tussen jou en mij

Het markeert de tijd voordat je passeert

Het is nog niet gezegd of we het zullen overwinnen

Je vroeg me eerst naar een lamp

Nu klinkt dat misschien belachelijk, hopeloos

Ouderwets, ongemakkelijk, onbeleefd, een beetje onsympathiek

Je hebt me gewoon verkeerd

Daar ben ik een beetje gevoelig voor

Kun je het niet raden, je kent me niet

Voor mij klink je als wij, als een vierhandige piano

Je klinkt alsof we aan de telefoon zijn

Je klinkt als vakantiereizen voor mij, verjaardagskaarten

Je klinkt als paarden stelen

zou je me alsjeblieft kunnen behagen?

Nou, weet je?

Wie gebruikt het nog?

Zeg jij

Zeg jij

Zeg jij

En jij

Zeg jij

Of zeg het nooit

Zeg jij

Of hoe zeg je?

Zeggen:

Dat klinkt misschien belachelijk, hopeloos, ouderwets

Je hebt me gewoon verkeerd

Kun je het niet raden, je kent me niet

Voor mij klink je als wij, als een vierhandige piano

Je klinkt alsof we aan de telefoon zijn

Voor mij klink je als vakantiereizen, privégesprekken

Je klinkt alsof we medeplichtigen zijn

Kunt u mij eerst aanspreken?