Del Adios - La Trampa

Lejos en las horas, buscando la vida

vamos cargando todos con historias.

Plazas llenas de recuerdos, caras viejas al sol,

soledad fría de recuerdos que ya no vuelven más.

Solos en las horas, barcos a la deriva,

playas sin mar, puertos siempre lejanos.

Los ojos de ventana giran y giran

acompañando al corazón, viajé al fondo de cristal.

Las calles de la ciudad se arrastran de dolor,

robaron una a una cada estrella.

Perdidas las luces, perdidas en silencio.

Perdidas las espinas, también perdida la flor.

Lejos en las horas amanece otro día,

engaño sutil para las sombras.

Sueños desvelados, actores de rutinas,

quién sabe si el dolor hoy pueda mas.

Adiós héroes de la victoria,

adiós himno de alcohol.

La tarde que muere es miedo y es frío,

quién sabe si el dolor hoy pueda más que yo.

Ver weg in de uren, op zoek naar het leven

We dragen allemaal verhalen met zich mee.

Pleinen vol herinneringen, oude gezichten in de zon,

Koude eenzaamheid van herinneringen die niet meer terugkomen.

Alleen in de uren, schepen op drift,

stranden zonder zee, havens altijd ver weg.

Raamogen draaien rond en rond

Samen met het hart reisde ik naar de kristallen bodem.

De straten van de stad kruipen van de pijn,

ze stalen elke ster een voor een.

Verloren lichten, verloren in stilte.

Verloor de doornen, verloor ook de bloem.

Ver weg in de uren breekt een andere dag aan,

subtiele misleiding voor de schaduwen.

Slapeloze dromen, acteurs van routines,

Wie weet of de pijn vandaag meer kan.

Vaarwel helden van de overwinning,

vaarwel alcohol volkslied.

De avond die sterft is angst en het is koud,

wie weet of de pijn vandaag meer kan dan ik.