Ma colère - La Grande Sophie

Du fond de ma Riviera, moi j’entends la colère

Des talons au temporal résonne le tonnerre

Et le temps, et le temps, et le temps, et le temps, et le temps

Est plus qu’incertain

Du haut de ma montgolfière quand monte ma colère

Se gonflent nos poumons de paroles en l’air

Et le temps, et le temps, et le temps, et le temps, et le temps

Les étouffe le lendemain

Combien de jours, combien de mois, combien de soupirs?

Combien de mots, combien de fois ne plus savoir que dire?

Combien de lettres, combien d’espoirs à entretenir?

Et le temps, et le temps, et le temps, et le temps, et le temps

Que personne ne retient

Sous ma boule à facettes quand danse ma colère

De sombres paillettes militent sur mes paupières

Et le temps, et le temps, et le temps, et le temps, et le temps

Lui seul les retient

Au bout de mes doigts s’agite ma colère

S'écrasent à tout va les mots comme des pierres

Que le temps, que le temps, que le temps, que le temps, que le temps

Que le temps aiguise sans fin

Combien de jours, combien de mois, combien de soupirs?

Combien de mots, combien de fois ne plus savoir que dire?

Combien de lettres, combien d’espoirs à entretenir?

Et le temps, et le temps, et le temps, et le temps, et le temps

Que personne ne retient

Du fond de ma Riviera, je t’envoie ma colère

Fais en ce que tu voudras, laisse la mourir, fais la taire

Il est temps, il est temps, il est temps, il est temps, il est temps

Il est temps

Vanuit de diepten van mijn Rivièra hoor ik de woede

Van de hielen tot het tijdelijke weerklinkt de donder

En tijd, en tijd, en tijd, en tijd, en tijd

Is meer dan onzeker

Vanaf de top van mijn heteluchtballon wanneer mijn woede stijgt

Onze longen zwellen op met woorden in de lucht

En tijd, en tijd, en tijd, en tijd, en tijd

Smoor ze de volgende dag

Hoeveel dagen, hoeveel maanden, hoeveel zuchten?

Hoeveel woorden, hoe vaak niet wetend wat te zeggen?

Hoeveel brieven, hoeveel hoopt te koesteren?

En tijd, en tijd, en tijd, en tijd, en tijd

Dat niemand terughoudt

Onder mijn discobal als mijn woede danst

Donkere glitter militeert op mijn oogleden

En tijd, en tijd, en tijd, en tijd, en tijd

Hij alleen houdt ze tegen

Bij mijn vingertoppen roert mijn woede

De woorden crashen als rotsen

Dan tijd, dan tijd, dan tijd, dan tijd, dan tijd

Moge de tijd eindeloos slijpen

Hoeveel dagen, hoeveel maanden, hoeveel zuchten?

Hoeveel woorden, hoe vaak niet wetend wat te zeggen?

Hoeveel brieven, hoeveel hoopt te koesteren?

En tijd, en tijd, en tijd, en tijd, en tijd

Dat niemand terughoudt

Vanuit de diepten van mijn Rivièra stuur ik mijn woede naar jou

Doe wat je wilt, laat haar sterven, zwijg haar

Het is tijd, het is tijd, het is tijd, het is tijd, het is tijd

Het is tijd