Cet Instant - La Grande Sophie

Au début tu te colles le visage au miroir

Qui te parle qui te dit qui tu es, à cet instant précis

Tu te vois à la loupe, tu te vois, tu redoutes

Ton visage, ton image, ton reflet

Et puis l’instant d’après tu te dis

«J'ai changé», tu te penches

Tu te passes la main pour vérifier

Sur ta peau qui chiale, sur ta peau trop pâle

Qui se creuse, qui te blesse et là tu encaisses

Tu sens que tu n’es plus toi-même

Tu sens que tu n’es plus la même

Tu sens que tout part, quelque part mais trop tard

C’est ce sentiment qui te bouffe, qui t'étouffe

Tu sens que tu n’es plus toi-même

Tu sens que tu n’es plus la même

Tu sens que tout part, quelque part mais trop tard

C’est ce sentiment qui te bouffe, qui t'étouffe

Tu restes bloquée au reflet qui t’obsède

Tu restes figée, la vérité malmène

Tu restes seule, tu ne veux pas partager

Tu restes celle qui voudrait oublier

Tu veux toujours croire, tu veux toujours voir

L'éternelle jeunesse, l'éternelle ivresse

L'éternelle beauté, l'éternelle jouvence

L'éternelle gaîté, mais là tout va changer

Tu sens que tu n’es plus toi-même

Tu sens que tu n’es plus la même

Tu sens que tout part, quelque part mais trop tard

C’est ce sentiment qui te bouffe, qui t'étouffe

Tu sens que tu n’es plus toi-même

Tu sens que tu n’es plus la même

Tu sens que tout part, quelque part mais trop tard

C’est ce sentiment qui te bouffe, qui t'étouffe

Les autres te font coucou derrière la vitre

Tu vois bien ils font coucou, tu les évites

Ne te retourne pas, tu as peur de les décevoir

Tu as peur devant ton miroir

Tu te parles, je me parle

Mais tu jettes le miroir devant toi

Et tu jettes le miroir qui éclate

Tu sens que tu n’es plus toi-même

Tu sens que tu n’es plus la même

Tu sens que tout part, quelque part mais trop tard

C’est ce sentiment qui te bouffe, qui t'étouffe

Tu sens que tu n’es plus toi-même

Tu sens que tu n’es plus la même

Tu sens que tout part, quelque part mais trop tard

C’est ce sentiment qui te bouffe, qui t'étouffe

Eerst plak je je gezicht tegen de spiegel

Wie praat met je Wie vertelt je wie je nu bent

Je ziet jezelf onder het vergrootglas, je ziet jezelf, je bent bang

Jouw gezicht, jouw beeld, jouw reflectie

En dan zeg je het volgende moment tegen jezelf

"Ik ben veranderd", jij lean

Je geeft je hand door om te checken

Op je huilende huid, op je te bleke huid

Wie wordt hol, wie doet je pijn en daar krijg je geld

Je hebt het gevoel dat je jezelf niet meer bent

Je hebt het gevoel dat je niet hetzelfde bent

Je voelt dat het allemaal weg is, ergens maar te laat

Het is dit gevoel dat je opeet, dat je verstikt

Je hebt het gevoel dat je jezelf niet meer bent

Je hebt het gevoel dat je niet hetzelfde bent

Je voelt dat het allemaal weg is, ergens maar te laat

Het is dit gevoel dat je opeet, dat je verstikt

Je loopt vast in de reflectie die je obsedeert

Je staat stil, de waarheid doet pijn

Je blijft alleen, je wilt niet delen

Jij blijft degene die zou willen vergeten

Je wilt altijd geloven, je wilt altijd zien

Eeuwige jeugd, eeuwige bedwelming

Eeuwige schoonheid, eeuwige jeugd

De eeuwige vrolijkheid, maar dan verandert alles

Je hebt het gevoel dat je jezelf niet meer bent

Je hebt het gevoel dat je niet hetzelfde bent

Je voelt dat het allemaal weg is, ergens maar te laat

Het is dit gevoel dat je opeet, dat je verstikt

Je hebt het gevoel dat je jezelf niet meer bent

Je hebt het gevoel dat je niet hetzelfde bent

Je voelt dat het allemaal weg is, ergens maar te laat

Het is dit gevoel dat je opeet, dat je verstikt

De anderen zwaaien naar je achter het glas

Je ziet dat ze hallo zeggen, je ontwijkt ze

Kijk niet achterom, je bent bang om ze teleur te stellen

Je bent bang voor je spiegel

Jij praat tegen jou, ik praat tegen mezelf

Maar je gooit de spiegel voor je

En je gooit de verbrijzelende spiegel weg

Je hebt het gevoel dat je jezelf niet meer bent

Je hebt het gevoel dat je niet hetzelfde bent

Je voelt dat het allemaal weg is, ergens maar te laat

Het is dit gevoel dat je opeet, dat je verstikt

Je hebt het gevoel dat je jezelf niet meer bent

Je hebt het gevoel dat je niet hetzelfde bent

Je voelt dat het allemaal weg is, ergens maar te laat

Het is dit gevoel dat je opeet, dat je verstikt