Où va le monde - La Femme

Mais où va le monde?

Pourquoi des fois je me demande si les filles et les garçons si cruels?

Où sont mes vrais amis?

Pourquoi je me méfie?

Qu’a-t-on pu bien faire de tous ces sacrifices?

Oui, personne n’est fidèle, mais pourtant la vie doit rester toujours belle

Et peu importe si l’Homme reste si cruel avec ceux qu’il aime

Il faut sans doute pardonner, mettre son égo de côté

Pourquoi tout le monde se ment et se trompe jusqu'à se traîner dans la misère

la plus totale?

Donner ma confiance et mon cœur

Pourquoi ça me fait si peur?

Est-ce bien normal?

Non, c’n’est pas normal

Et moi

Je n’veux plus être là, bonne poire

Je n’veux plus gâcher ma vie avec des histoires

Qui finissent toujours en larmes ou en cauchemars

Je n’veux plus broyer du noir

Je n’ai plus d’estime pour moi

Je n’ai plus d’estime pour toi

Tant pis pour ça

Tant pis pour ça

Je continue mon chemin

Tu es déjà très, très loin

Très loin derrière moi

Très loin derrière moi

Oui, c'était une belle histoire

Pour finalement taire mon regard foudroyé, sans me retourner

Je pars comme je suis venu, encore plus déçu

Et le pire dans tout ça, c’est que je reste un inconnu pour toi

Par pitié, arrêtez de me planter des couteaux dans le dos

Ou mon corps va finir par devenir un filet de cicatrices

Qui ne retiendra en moi, que les mauvais côtés de toi

Désormais, je n’en peux plus

Je veux partir très, très loin

Je pleure et je renifle

C’est la larme de trop qui fait déborder mes yeux et m’a rendu malheureux

Mais où va le monde?

Où va le monde?

Mais où va le monde?

Pourquoi chaque fois que je veux bien faire les choses, virent toujours de

travers?

Pourquoi les gens se mentent?

Pourquoi les gens se trompent?

Est-ce que toi aussi des fois tu te demandes pourquoi la vie est si compliquée?

Surtout quand deux personnes s’aiment et qu’ils semblent être bien ensemble

Ça paraît si facile alors comment ça se fait qu'à chaque fois, ça finit en

pleurs

Je n’en peux plus des histoires futiles

Je n’en peux plus de tout ces bourreaux et de toutes ces victimes

L’homme se contredit à longueur de journée

Il ne sait pas ce qu’il veut et c’est pour ça qu’on se fait du mal

Est-ce bien normal?

Il y a des questions où je sais que je ne trouverai jamais la réponse

Il y a des choses auxquelles on ne peut rien faire

Il faut s’en doute s’en moquer et passer à travers

Mais moi

Je ne serai plus la bonne poire

Je n’veux plus gâcher ma vie avec des histoires

Qui finissent toujours en drames ou en cauchemars

Je ne veux plus broyer du noir

Maar waar gaat de wereld heen?

Waarom vraag ik me soms af of meisjes en jongens zo wreed zijn?

Waar zijn mijn echte vrienden?

Waarom ben ik verdacht?

Wat had er met al deze opofferingen kunnen gebeuren?

Ja, niemand is trouw, maar het stilleven moet altijd mooi blijven

En het maakt niet uit of de mens zo wreed blijft tegen degenen van wie hij houdt

Je moet waarschijnlijk vergeven, je ego opzij zetten

Waarom iedereen zichzelf liegt en bedriegt totdat ze zichzelf in de ellende slepen

het meest totaal?

Geef mijn vertrouwen en mijn hart

Waarom maakt me dit zo bang?

Is dit heel normaal?

Nee, het is niet normaal

En ik

Ik wil hier niet meer zijn, sukkel

Ik wil mijn leven niet meer verspillen met verhalen

Die eindigen altijd in tranen of nachtmerries

Ik wil niet meer mopperen

Ik heb geen zelfrespect meer

Ik respecteer je niet meer

Zo veel voor dat

Zo veel voor dat

ik ga op weg

Je bent al heel, heel ver

heel ver achter me

heel ver achter me

Ja, het was een geweldig verhaal

Om eindelijk mijn blik het zwijgen op te leggen, zonder achterom te kijken

Ik vertrek zoals ik kwam, nog meer teleurgesteld?

En het ergste is dat ik een vreemde voor je blijf

Stop alsjeblieft met messen in mijn rug te steken

Of mijn lichaam wordt uiteindelijk een net van littekens

Wie houdt alleen mij vast, alleen de slechte kanten van jou

Nu kan ik het niet meer aan

Ik wil ver, ver weg gaan

Ik huil en ik snik

Het is de traan te veel die mijn ogen deed overlopen en me ongelukkig maakte

Maar waar gaat de wereld heen?

Waar gaat de wereld heen?

Maar waar gaat de wereld heen?

Waarom, wanneer ik het goed wil doen, me altijd afwenden van

door?

Waarom liegen mensen tegen elkaar?

Waarom pakken mensen het verkeerd aan?

Vraag jij je ook wel eens af waarom het leven zo ingewikkeld is?

Vooral als twee mensen van elkaar houden en ze goed samen lijken te zijn

Het lijkt zo gemakkelijk, dus hoe komt het dat het elke keer eindigt in?

tranen

Ik kan de zinloze verhalen niet meer aan

Ik kan al deze beulen en al deze slachtoffers niet meer aan

De man spreekt zichzelf de hele dag tegen

Hij weet niet wat hij wil en daarom doen we elkaar pijn

Is dit heel normaal?

Er zijn vragen waarvan ik weet dat ik er nooit een antwoord op zal vinden

Er zijn dingen waar we niets aan kunnen doen

Denk dat het er grappen over moet maken en doorzetten

Maar ik

Ik zal niet langer de sukkel zijn

Ik wil mijn leven niet meer verspillen met verhalen

Die eindigen altijd in drama's of nachtmerries

Ik wil niet meer mopperen