Неизбежно - KREC

Кухня пуста, никого не осталось

Все разошлись, но куда — не сказали

Поисписались, может просто устали от схваток —

Пускай всё это пылится за кадром

Быт музыканта: шум вокзала, прокуренный тамбур

Чёрный футляр в оркестровую яму

Ноты рояля, мокрый город, холодные камни

Золото храмов, в лужи брызги неоновых капель

Модные платья, тряпьё эмигрантов

Сверкают мигалки — кто-то опять доигрался

«Питер прекрасен даже если пустые карманы» —

Помню, я вывел это где-то в парадной коряво

С тех пор ноябрь много раз раздувал во мне пламя

Дамы оставляют шрамы на память

Быстрой походкой по мёртвой листве —

Надо успеть столько, пока не стало теплей

Ready or not, here I come

You can’t hide

Я словно высек тебя изо льда Невы

Просил, детка, теперь только не тай

Завяли цветы, что бросал под ноги

Это холодный и подлый мир

Ман, мы все были детьми

Хотели рисковать, искать пути, хотели любить

Нити судьбы — караваны пустынь

Сквозь миражи через карту пунктиром

Ждали прилива, залипая часами над рифмой

Или блуждая без цели под ливнем

Небо белым снегом

Укрывает землю

Чтобы семя в стебель, зелёный бутон в плод

И так миллион раз

Все мы платим цену

Каждый в своё время

Это неизбежно

Прими перемены достойно, лови кайф

Небо белым снегом

Укрывает землю

Чтобы семя в стебель, зелёный бутон в плод

И так миллион раз

Все мы платим цену

Каждый в своё время

Это неизбежно

Прими перемены достойно, лови кайф

Кто-то пришёл, и опять закрутилась

Та суета, по которой скучал

Горячий чай, разговоры о мире

Смех до утра, где вся соль в мелочах

Печаль по братьям, что не досчитались

С кем начинали.

Вставай, следующий раунд!

Бью машинально, раны годы ещё заживают

Давай попробуй вырвать то, что сжимаю зубами!

Улицы правду разбил на цитаты

Пули цепляют и летают как утром цыгане

Помню, сигали со второго урока, играя

Быт настигает, когда дома напряги с деньгами

Мимо стеклянных витрин несу камень

Моё богатство печатью в загранник

Не собираю Олимпийский, Ледовый и рядом

Видя как группы умирают, подобно дворнягам

Хвостом виляю, наряды, гирлянды

Пышные балы, эти взгляды — иная реальность

Он ещё дышит, уйдём на рекламу

В конце эфире гвоздь программы — отключим питание

Небо белым снегом

Укрывает землю

Чтобы семя в стебель, зелёный бутон в плод

И так миллион раз

Все мы платим цену

Каждый в своё время

Это неизбежно

Прими перемены достойно, лови кайф

Небо белым снегом

Укрывает землю

Чтобы семя в стебель, зелёный бутон в плод

И так миллион раз

Все мы платим цену

Каждый в своё время

Это неизбежно

Прими перемены достойно, лови кайф

De keuken is leeg, er is niemand meer

Iedereen ging uiteen, maar ze zeiden niet waar

Afgemeld, misschien gewoon moe van de weeën -

Laat het allemaal stof vergaren achter de schermen

Het leven van een muzikant: het lawaai van het station, een rokerige vestibule

Zwarte koffer in de orkestbak

Pianonoten, natte stad, koude stenen

Gouden tempels, plassen van spatten van neondruppels

Modieuze jurken, vodden van emigranten

Knipperende lampjes knipperen - iemand is weer klaar met spelen

"Peter is mooi, zelfs als zijn zakken leeg zijn" -

Ik herinner me dat ik het onhandig ergens in de voordeur naar buiten bracht

Sindsdien heeft november de vlammen in mij vele malen aangewakkerd

Dames laten littekens achter om te onthouden

Met een snelle gang op dode bladeren -

We moeten nog zoveel doen voordat het warmer wordt

Klaar of niet, ik kom eraan

Je kunt je niet verbergen

Het is alsof ik je uit het ijs van de Neva heb gesneden

Ik vroeg, schat, verberg je nu niet

Verdorde de bloemen die onder de voeten gooiden

Het is een koude en gemene wereld

Man, we waren allemaal kinderen

Wilde risico's nemen, manieren vinden, wilde liefhebben

Draden van het lot - woestijnkaravanen

Door de luchtspiegelingen door de gestippelde kaart

Wachten op het tij, urenlang over het rijm blijven hangen

Of doelloos ronddwalen in de stortbui

Lucht met witte sneeuw

Bedekt de grond

Zodat het zaad in de stengel, de groene knop in de vrucht

En zo een miljoen keer

We betalen allemaal de prijs

Iedereen in zijn eigen tijd

Het is onvermijdelijk

Accepteer verandering met waardigheid, word high

Lucht met witte sneeuw

Bedekt de grond

Zodat het zaad in de stengel, de groene knop in de vrucht

En zo een miljoen keer

We betalen allemaal de prijs

Iedereen in zijn eigen tijd

Het is onvermijdelijk

Accepteer verandering met waardigheid, word high

Iemand kwam en begon weer te draaien

De drukte die ik heb gemist

Hete thee, praat over de wereld

Lachen tot de ochtend, waar al het zout in de kleine dingen zit

Verdriet voor de broers die niet werden meegeteld

Met wie ben je begonnen?

Opstaan, volgende ronde!

Ik sla automatisch, de wonden helen nog jaren

Laten we proberen te grijpen waar ik mijn tanden op klem!

De straten braken de waarheid in aanhalingstekens

Kogels vangen en vliegen als zigeuners in de ochtend

Ik herinner me sigali van de tweede les, spelen

Het leven haalt je in als je thuis met geld worstelt

Voorbij de glazen vitrines draag ik een steen

Mijn rijkdom is verzegeld in een buitenlander

Ik verzamel geen Olympic, Ice en in de buurt

Bands zien sterven als bastaarden

Ik kwispel met mijn staart, outfits, slingers

Weelderige ballen, deze opvattingen zijn een andere realiteit

Hij ademt nog, laten we naar de reclame gaan

Aan het einde van de uitzending is het hoogtepunt van het programma het uitschakelen van de stroom

Lucht met witte sneeuw

Bedekt de grond

Zodat het zaad in de stengel, de groene knop in de vrucht

En zo een miljoen keer

We betalen allemaal de prijs

Iedereen in zijn eigen tijd

Het is onvermijdelijk

Accepteer verandering met waardigheid, word high

Lucht met witte sneeuw

Bedekt de grond

Zodat het zaad in de stengel, de groene knop in de vrucht

En zo een miljoen keer

We betalen allemaal de prijs

Iedereen in zijn eigen tijd

Het is onvermijdelijk

Accepteer verandering met waardigheid, word high