Меседж - KREC

Если мы на одной волне, опусти револьвер.

Тянет дымом с полей, и так, ман, живи до ста лет.

Хлеб на столе делим на всех, забивая казбек.

Не важно, где ты был вчера, важно то, что ты здесь.

В окнах рассвет, битвы за нефть, бесконечный прогресс.

Люди ставят капканы, люди стреляют в людей.

Хочешь пролезть, двигай быстрей, руби голову с плеч.

Выпиши чек другому, снова вернёшься не с чем.

Ряд электрических свечей, обесточенный быт.

Теперь это лишь экспонаты, что дремлют в пыли.

Вторим мольбы за мир, пока не дошло до войны.

Падая в омут злобы, видим её безлимит.

Точим клинки, клыки готовы, проверены в деле.

Новые жертвы — дань богам, очаги эпидемий.

Хроники древних, поколение Пепси шлёт месседж.

Важно иметь в сейфе ствол и аптечку.

Припев:

Слышу кто-то стучится в дом, к нападению я готов.

Привидение или дождь?

Больше столько лет никого.

Слышу кто-то стучится вновь, к нападению я готов.

Привидение или дождь?

Больше столько лет никого.

Приговор подписан, высохли слёзы на солнце.

Скоро осенью её голос узнаешь с полслова.

Люди — зомби, аномальная зона, весь город

Был взорван, и тот, что выжил, остался здесь соло.

Бессонные ночи в висок, словно счётчик часов.

Число забыто, стёрто кислотным дождём.

Всё ждёшь, что кто-то придёт, пожалеет, поймёт.

Приём, — в эфире только шипение волн.

Бескрайнее злобы писание сжёг по зиме,

Согрел руки, — в такой-то разрухе не грех.

Свирепствует ветер.

Спустился в подвал, закурил.

Как же так, брачо, теперь я тяну за двоих.

Уцелевший мундир, глоток отсыревшего кофе,

Фото на полках, всё просрочено: йод и патроны.

Гордый потомок ищет повод прожить этот вторник.

Скелет на кресле молчал, но всё помнил.

Припев:

Слышу кто-то стучится в дом, к нападению я готов.

Привидение или дождь?

Больше столько лет никого.

Слышу кто-то стучится вновь, к нападению я готов.

Привидение или дождь?

Больше столько лет никого.

Музыка: Roos.

Дизайн: Фьюз.

Запись: Антанда.

Сведение: Roos.

Февраль, 2016

Als we op dezelfde golflengte zitten, leg dan de revolver neer.

Het trekt rook uit de velden, en zo, man, leven tot honderd jaar.

We delen voor iedereen brood op tafel en slachten kazbek.

Het maakt niet uit waar je gisteren was, het gaat erom dat je hier bent.

In de ramen, dageraad, gevechten om olie, eindeloze vooruitgang.

Mensen zetten vallen, mensen schieten mensen neer.

Als je wilt klimmen, beweeg dan sneller, hak je hoofd van je schouders.

Schrijf een cheque naar iemand anders, je komt terug met niets.

Een aantal elektrische kaarsen, spanningsloos leven.

Nu zijn dit slechts exposities die in het stof sluimeren.

We herhalen gebeden voor vrede totdat het op oorlog aankomt.

Als we in de poel van boosaardigheid vallen, zien we dat deze onbeperkt is.

We slijpen de messen, de hoektanden zijn klaar, getest in actie.

Nieuwe slachtoffers zijn een eerbetoon aan de goden, centra van epidemieën.

Chronicles of the Ancients, de Pepsi-generatie stuurt een bericht.

Het is belangrijk om een ​​ton en een EHBO-doos in de kluis te hebben.

Refrein:

Ik hoor iemand op het huis kloppen, ik ben klaar voor een aanval.

Geest of regen?

Al zoveel jaren niemand.

Ik hoor weer iemand kloppen, ik ben klaar voor een aanval.

Geest of regen?

Al zoveel jaren niemand.

Het vonnis was getekend, de tranen droogden op in de zon.

Straks in de herfst herken je haar stem van een half woord.

Mensen zijn zombies, een afwijkende zone, de hele stad

Het werd opgeblazen en degene die het overleefde werd hier alleen achtergelaten.

Slapeloze nachten in de tempel, als een klok.

Het nummer is vergeten, gewist door zure regen.

Je wacht nog steeds op iemand die komt, spijt, begrijpt.

Ontvangst, - alleen het gesis van golven is in de lucht.

Grenzeloze boosaardigheid schrift verbrand in de winter,

Hij verwarmde zijn handen - in zo'n verwoesting is het geen zonde.

De wind raast.

Ging naar de kelder, stak een sigaret op.

Hoe is het, bracho, nu trek ik voor twee.

Een overlevend uniform, een slok vochtige koffie,

Foto's in de schappen, alles is te laat: jodium en cartridges.

Een trotse afstammeling zoekt een reden om deze dinsdag te leven.

Het skelet op de stoel zweeg, maar herinnerde zich alles.

Refrein:

Ik hoor iemand op het huis kloppen, ik ben klaar voor een aanval.

Geest of regen?

Al zoveel jaren niemand.

Ik hoor weer iemand kloppen, ik ben klaar voor een aanval.

Geest of regen?

Al zoveel jaren niemand.

Muziek: Roos.

Uitvoering: Zekering.

Opname: Antanda.

Mengen: Roos.

februari, 2016