Как в последний раз - KREC

Первый Куплет:

Столько рэпа про рэп,

Не стою в стороне, открываю секретики.

Популярый сегмент,

Распишись на спине, плиз, оставив отметины.

Рифма хлещет, как плеть,

Заставляя взрослеть или ласково веничком.

Мало чистого темпа, нужно быть не как все, мэн,

Участвовать в зрелище.

Будто загнанный зверь

По гримерке кругами, кругами мотал бинты.

Еще раунд, вставай, иди.

Еще раунд, вставай, дерись, как в последний раз.

Покажи свой финальный финт,

Странный, документальный фильм, где в конце темно.

Косит здесь не свинец, малой.

Банды валят, смола с вином через бурелом.

Синониму бедности нет краев.

Доказал нам не раз район — там двойное дно.

Заряжая всю боль в альбом,

Я иду на весь мир войной, за спиною блок.

Большинству распинаться влом, нет финансов — лох.

Покажи свое бабло и плоть.

Пробивая дорогу лбом тупой ледокол,

Но куплет опять как влитой.

Нелегко принять сталь клинков.

Нет друзей — наживи врагов.

Это тоже бред делать то, что не должен, бро.

И не делай то, на что спрос, подтяни живот.

Первым бей, если грубый тон, отсекая трёп.

Каждый чёрт орёт, мол король.

Мода гонит рабов вперед, но я стёр паролью

Уводя гордо борт на дно.

Припев:

Там, где нас нет

Девственный белый снег падает, тает не скоро.

Будто в дикой тайге муза, как зверь,

Что подходит, не зная про порох.

Второй Куплет:

Монолог одержимого,

Мысли крутятся внутри, сжимаясь пружинами.

Большинство нерешительны,

Пока лирик к вершине груз тащит за шиворот.

Необжитая хижина, непривычная вышивка, кажется бисером.

Мастер слышит Всевышнего.

Власти рыщут по приискам, ищут зачинщиков.

Пара долго не пишется.

Станешь камнем на площади,

Слушать и впитывать обещания политиков.

Подавление митинга, крики и выстрелы.

Муза — дама капризная, не из тех, что по вызову.

Чувствует искренность.

Так хотелось быть избранным,

Не пролезть в телевизор, поесть или выспаться.

Ночь, проспекты, огни гирлянд.

Лучше щас заглянуть в себя.

Какова цена?

Хочешь хайпа?

Танцуй, сияй

По заляпанным простыням, надо удивлять.

Посмотри, как взлетел земляк.

Вот учись, усмири свой нрав,

Добавляй в друзья этих бешеных обезьян,

Чье кривлянье прет через край, чертов суисайд.

Затаиться и уйти в подвал,

Переждать бунт и дождь, в трудах разгреби бардак.

Когда кругом купи-продай, я ищу,

Но тупит радар — мысли ураган.

Прём за правдой в такую даль.

Все под носом, дядь, оглянись, зацени мой план.

Я желаю другим добра,

Но зайдя за грань, попадаешь в одну из ям.

Припев:

Там, где нас нет

Девственный белый снег падает, тает не скоро.

Будто в дикой тайге муза, как зверь,

Что подходит, не зная про порох.

Eerste couplet:

Zoveel rap over rap

Ik sta niet opzij, ik open geheimen.

populair segment,

Teken op je rug, alsjeblieft, laat sporen achter.

Rijm slaat als een zweep

Opgroeien of liefdevol opgroeien met een bezem.

Niet genoeg puur tempo, je moet anders zijn, man,

Doe mee aan het spektakel.

Als een opgejaagd dier

In de kleedkamer in cirkels, wond ik verband in cirkels.

Nog een rondje, opstaan, gaan.

Nog een ronde, sta op, vecht alsof het de laatste keer is.

Laat je laatste truc zien

Bizarre, documentaire waarbij het op het einde donker is.

Het is geen lood dat hier maait, kleintje.

Bendes slaan neer, pek met wijn door een windscherm.

Er komt geen einde aan het synoniem voor armoede.

De regio heeft ons meer dan eens bewezen - er is daar een dubbele bodem.

Alle pijn in een album laden,

Ik ga naar de hele wereld met oorlog, achter mijn rug is een blok.

De meeste gekruisigden brak, geen financiën - onzin.

Laat je buit en vlees zien.

De weg stompen met het voorhoofd van een stomme ijsbreker,

Maar het vers is weer als een handschoen.

Het is niet eenvoudig om het staal van bladen te accepteren.

Geen vrienden - maak vijanden.

Het is ook onzin om te doen wat je niet zou moeten doen, bro.

En doe niet wat er gevraagd wordt, span je maag aan.

Raak eerst aan als het een ruwe toon is, waardoor het gebabbel wordt onderbroken.

Elke duivel schreeuwt, zeggen ze de koning.

Mode drijft de slaven vooruit, maar ik heb het wachtwoord gewist

Het bestuur trots naar de bodem leiden.

Refrein:

Waar zijn we niet?

Maagdelijke witte sneeuw valt, smelt niet snel.

Als in de wilde taiga is de muze als een beest,

Wat geschikt is, niet wetend over buskruit.

Tweede couplet:

Monoloog van de bezetene

Gedachten draaien van binnen, samengedrukt met veren.

De meesten zijn besluiteloos

Terwijl de tekstschrijver de lading aan de kraag naar boven sleept.

Een onbewoonde hut, ongebruikelijk borduurwerk, het lijken wel kralen.

De Meester hoort de Allerhoogste.

De autoriteiten doorzoeken de mijnen, op zoek naar aanstichters.

Het echtpaar schrijft lange tijd niet.

Je wordt een steen op het plein,

Luister en neem de beloften van politici in u op.

De onderdrukking van de rally, geschreeuw en schoten.

Muse is een grillige dame, niet een van degenen die worden genoemd.

Voelt oprechtheid.

Ik wilde zo graag gekozen worden

Klim niet in de tv, eet of slaap niet.

Nacht, lanen, lichten van slingers.

Het is beter om nu in jezelf te kijken.

Wat is de prijs?

Wil je een hype?

dansen, schijnen

Door bevlekte lakens moet je verrassen.

Kijk hoe de landgenoot er vandoor ging.

Hier, leer, kalmeer je humeur,

Voeg deze gekke apen toe als vrienden,

Wiens capriolen over de rand rennen, verdomde zelfmoord.

Verstop je en ga naar de kelder,

Wacht de rel en de regen af, ruim de rotzooi op in je werk.

Wanneer kopen en verkopen rond, ik ben op zoek naar

Maar de radar verdooft - gedachten zijn een orkaan.

Laten we zo ver gaan voor de waarheid.

Alles onder je neus, oom, kijk om je heen, bekijk mijn plan.

Ik wens anderen het beste

Maar als je over de rand gaat, val je in een van de kuilen.

Refrein:

Waar zijn we niet?

Maagdelijke witte sneeuw valt, smelt niet snel.

Als in de wilde taiga is de muze als een beest,

Wat geschikt is, niet wetend over buskruit.