Involution, Pt. II - Karlahan

Which has been the path we’ve walked?

Had we ever looked back at our steps?

How did this inertia pushed us?

Just some useless questions right now.

Concerning where we were going every day I could realise

that mankind was becoming a cancer on this land.

It begins in our inner thoughts

and has no end, our minds want more.

Thousands of years on this trail of destruction

have made us blind in front our own involution.

How could we believe that our path was forward when the results were clear?

We can’t say we weren’t warned.

Walking towards the contrast between lights and shades.

I know we have the answer to explain what we are, what we have done to planet

Earth.

The point of no return is gone and I’m sure that mankind will never rectify.

By Iban de Dios / Guillem Rejón / Sergi Gracia

Wat is het pad dat we hebben bewandeld?

Hadden we ooit teruggekeken op onze stappen?

Hoe heeft deze traagheid ons geduwd?

Nu alleen wat nutteloze vragen.

Over waar we elke dag heen gingen, realiseerde ik me:

dat de mensheid een kankergezwel aan het worden was op dit land.

Het begint in onze innerlijke gedachten

en heeft geen einde, onze geest wil meer.

Duizenden jaren op dit spoor van vernietiging

hebben ons blind gemaakt voor onze eigen involutie.

Hoe konden we geloven dat onze weg vooruit was als de resultaten duidelijk waren?

We kunnen niet zeggen dat we niet gewaarschuwd zijn.

Lopend naar het contrast tussen licht en tinten.

Ik weet dat we het antwoord hebben om uit te leggen wat we zijn, wat we hebben gedaan met de planeet

Aarde.

Het point of no return is voorbij en ik weet zeker dat de mensheid dit nooit zal rechtzetten.

Door Iban de Dios / Guillem Rejón / Sergi Gracia