Ka Lei Ali'i 'o' kalani - Kalai

Out of her family and into the ground

She wore her flowers

The length of her story has measured us all

Oh I remember

My mother raised up her children, under the royal lei of heaven

My fathers love was a given.

They had a marriage worth living.

My brother failed to his daemons.

The sickle swept him away.

Her mind grew tired of believing, so papa kept her heart beating

We’ll cry in the morning, laugh with the moon

We’ll wear her flowers

Home to my brother, my mother is gone

She’ll see her baby soon.

Her mind grew tired of believing.

The sickle swept her away

Her mind was tired of believing.

The sickle swept her away

Uit haar familie en de grond in

Ze droeg haar bloemen

De lengte van haar verhaal heeft ons allemaal gemeten

Oh ik weet het nog

Mijn moeder voedde haar kinderen op onder de koninklijke lei van de hemel

De liefde van mijn vader was een gegeven.

Ze hadden een huwelijk dat de moeite waard was om te leven.

Mijn broer slaagde er niet in zijn daemons.

De sikkel veegde hem weg.

Haar geest werd moe van het geloven, dus papa hield haar hart kloppend

We zullen 's ochtends huilen, lachen met de maan

We zullen haar bloemen dragen

Thuis bij mijn broer, mijn moeder is weg

Ze zal haar baby binnenkort zien.

Haar geest werd het geloven moe.

De sikkel veegde haar weg

Haar geest was het geloven beu.

De sikkel veegde haar weg