Böyle Sever - Kahraman Deniz

Tam da terk etmek üzereydim bu şehri

Ait olmadığım sokaklara dönmek için

Aniden sen geldin ve mahvettin beni

Ben böyle güzel bir hata hiç görmemiştim

Her şeye hile karışsa bile oyunu seversin

İkimiz de hiç ölmeyecek gibi gülersin

Duramazsan anlarım, ben gencim ama ihtiyarım

Sende bu öyküyü noktalarım

Yâr, bana düşmanım ol, gel!

Düşür beni koynuna, boğuver!

Bu garibin ömrü sensiz geçer mi?

Gel bana, zindanım ol, gel!

Kelepçeyi vur, zulüm ol, gel!

İnsan insanı böyle sever mi?

Yâr, bana düşmanım ol, gel!

Düşür beni koynuna, boğuver!

Bu garibin ömrü sensiz geçer mi?

Gel bana, zindanım ol, gel!

Kelepçeyi vur, zulüm ol, gel!

İnsan insanı böyle sever mi?

Herkes kendini anlatır, sen hiçbir şey söylemedin

Sesler rüzgara karıştı, sen topraktın, çiğnemedim

Saçından güneş mi doğdu, gecem niye böyle gün gibi?

Bakma bana öyle zâlim, «Git de bir aynaya bak!»

der gibi

Gözyaşı dökmeden ağlarım, kendim bile duymam, bağırırım

Feryatlarıma yoldaş olmuş susmalarım

Bulamazsan anlarım, ben görünürken kaybolanım

Çok bilinirken, gayb olanım

Yâr, bana düşmanım ol, gel!

Düşür beni koynuna, boğuver!

Bu garibin ömrü sensiz geçer mi?

Gel bana, zindanım ol, gel!

Kelepçeyi vur, zulüm ol, gel!

İnsan insanı böyle sever mi?

Yâr, bana düşmanım ol, gel!

Düşür beni koynuna, boğuver!

Bu garibin ömrü sensiz geçer mi?

Gel bana, zindanım ol, gel!

Kelepçeyi vur, zulüm ol, gel!

İnsan insanı böyle sever mi?

Yâr, bana düşmanım ol, gel!

Düşür beni koynuna, boğuver!

Bu garibin ömrü sensiz geçer mi?

Gel bana, zindanım ol, gel!

Kelepçeyi vur, zulüm ol, gel!

İnsan insanı böyle sever mi?

Ik stond op het punt deze stad te verlaten

Om terug te gaan naar de straten waar ik niet thuishoor

Plots kwam je en vernietigde me

Ik heb nog nooit zo'n mooie fout gezien

Je vindt het spel leuk, zelfs als alles is bedrogen

Jullie lachen allebei alsof we nooit zullen sterven

Ik zal het begrijpen als je niet kunt stoppen, ik ben jong maar oud

Ik stip dit verhaal met je aan

Beste, wees mijn vijand, kom!

Laat me in je boezem vallen, verdrink me!

Gaat het leven van deze vreemdeling voorbij zonder jou?

Kom naar mij, wees mijn kerker, kom!

Raak de handboeien, wees wreed, kom!

Houden mensen van zulke mensen?

Beste, wees mijn vijand, kom!

Laat me in je boezem vallen, verdrink me!

Gaat het leven van deze vreemdeling voorbij zonder jou?

Kom naar mij, wees mijn kerker, kom!

Raak de handboeien, wees wreed, kom!

Houden mensen van zulke mensen?

Iedereen praat over zichzelf, je hebt niets gezegd

Stemmen vermengd met de wind, je was vuil, ik heb niet vertrapt

Is de zon uit je haar opgekomen, waarom is mijn nacht als een dag?

Kijk me niet zo wreed aan, "Ga in de spiegel kijken!"

alsof om te zeggen

Ik huil zonder tranen, ik kan mezelf niet eens horen, ik schreeuw

Mijn stilte is een metgezel geworden voor mijn geschreeuw

Als je het niet kunt vinden, begrijp ik het, ik ben degene die verdween tijdens het verschijnen

Hoewel ik bekend ben, ben ik de onbekende

Beste, wees mijn vijand, kom!

Laat me in je boezem vallen, verdrink me!

Gaat het leven van deze vreemdeling voorbij zonder jou?

Kom naar mij, wees mijn kerker, kom!

Raak de handboeien, wees wreed, kom!

Houden mensen van zulke mensen?

Beste, wees mijn vijand, kom!

Laat me in je boezem vallen, verdrink me!

Gaat het leven van deze vreemdeling voorbij zonder jou?

Kom naar mij, wees mijn kerker, kom!

Raak de handboeien, wees wreed, kom!

Houden mensen van zulke mensen?

Beste, wees mijn vijand, kom!

Laat me in je boezem vallen, verdrink me!

Gaat het leven van deze vreemdeling voorbij zonder jou?

Kom naar mij, wees mijn kerker, kom!

Raak de handboeien, wees wreed, kom!

Houden mensen van zulke mensen?