La Carte Postale - Juliette Armanet

Je t'écris

C’est moi

Il est tôt encore

J’ai rêvé si fort

Le papier

Sous mes doigts

Est dur comme ton corps

Je sais, j’ai tort, j’ai tort

J’ai dessiné

Ton nom et ton adresse

Là, sur le côté

Ça fait comme une promesse

Dieu, qu’elle est banale

La petite carte postale

Qui fait du mal

J’ai choisi

Cette image

Je la trouve jolie

Peut-être un peu sage

À vrai dire

Sans rougir

J’n’ai rien à te dire

Je veux juste t'écrire, t'écrire

J’ai dessiné

Ton nom et ton adresse

Là, sur le côté

Ça fait comme une promesse

Dieu, qu’elle est banale

La petite carte postale

Qui fait du mal

J’aimerais te parler

Du sable adorable

Du vent qui dort

Sur les coquillages d’or

J’aimerais te parler

Des gens dehors

Qui bronzent ensemble

Comme des coquillages morts

Mais là, sur mes lignes

J’suis pas bien maligne

J’suis qu’un sémaphore

Qui crie «j't'adore, j’t’adore»

Je t'écris

C’est moi

Oh, c’est dur encore

Je t’aimais si fort

Le papier

Sous mes doigts

Encore et encore

Je sais, j’ai tort, j’ai tort

Je sais, j’ai tort, j’ai tort

Je sais, j’ai tort, j’ai tort

ik schrijf naar jou

Dat ben ik

Het is nog vroeg

Ik heb zo hard gedroomd

De krant

Onder mijn vingers

Is hard als je lichaam

Ik weet het, ik heb het mis, ik heb het mis

ik tekende

Uw naam en adres

Daar, aan de zijkant

Het is als een belofte

God, ze is banaal

De kleine ansichtkaart

wie doet pijn?

ik heb gekozen

Deze afbeelding

ik vind haar mooi

Misschien een beetje wijs

Eigenlijk

Zonder blozen

Ik heb je niets te vertellen

Ik wil je gewoon schrijven, je schrijven

ik tekende

Uw naam en adres

Daar, aan de zijkant

Het is als een belofte

God, ze is banaal

De kleine ansichtkaart

wie doet pijn?

Ik zou graag met je willen praten

Heerlijk zand

slapende wind

Op de gouden schelpen

Ik zou graag met je willen praten

mensen buiten

die samen bruinen?

Als dode schelpen

Maar daar, op mijn lijnen

ik ben niet erg slim

Ik ben maar een semafoor

Die roept: "Ik aanbid je, ik aanbid je"

ik schrijf naar jou

Dat ben ik

Oh, het is nog steeds moeilijk

ik hield zo veel van je

De krant

Onder mijn vingers

Opnieuw en opnieuw

Ik weet het, ik heb het mis, ik heb het mis

Ik weet het, ik heb het mis, ik heb het mis

Ik weet het, ik heb het mis, ik heb het mis