Reynard The Fox - Julian Cope

Hey, in the pouring rain

When the smell of terror brings a thousand eyes

The red men come again

They kill my children and they kill my wife

And then they leave me bleeding

Family dead, just freaking out, bleeding

Stoned in the gutter, empty of my colour

I’m fried, fried, ticking in the side

Body twitched from side to side

I’m fried, fried, ticking in the side

Body twitched from side to side

Run, run, Reynard, run, run, run

You’ve got to run for an hour and you’re still not done

You’ve got to run, run, Reynard, run, run, run

Away, away, away, away, away

Hey, in the ice and snow

When the call-up sounds to the real in deed

But do you really wanna know

How we rode into freedom on whimsy and greed?

And greed said your time is over

I don’t see any gallant calls

I don’t see an inch of reflex

'cept to leave me bleeding

Bleeding, bleeding, bleeding

Reynard left and went to Warwickshire

To a mound near a railway line with canals and a freezing swamp

He climbs high up above the countryside and breathes freely

To the south he could see Polesworth

And to the North he could just make out the ruins of the priory

Where Joss and I played cricket as children

We were only 3 miles away (Have you heard about the orphan)

Probably drinking tea and talking (Sitting by the coffin)

At the same time as he was (Have you heard about the orphan)

Taking the stanley knife out of the bag (Sitting by the coffin)

He pushed the point (His Father’s not a sinner no more, oh no)

Into his stomach (His Father’s not a sinner no more)

Until the light shone right through

And then he reached down

And he took the bag

It’s a plastic bag

With plastic handles

And plastic sides

And

And

And

And

AND

HE SPILLED HIS GUTS ALL OVER THE STAGE

HE SPILLED HIS GUTS ALL OVER THE STAGE

Hé, in de stromende regen

Wanneer de geur van terreur duizend ogen brengt

De rode mannen komen weer

Ze vermoorden mijn kinderen en ze vermoorden mijn vrouw

En dan laten ze me bloedend achter

Familie dood, gewoon in paniek, bloedend

Stoned in de goot, leeg van mijn kleur

Ik ben gebakken, gebakken, tikkend in de zijkant

Lichaam trilde van links naar rechts

Ik ben gebakken, gebakken, tikkend in de zijkant

Lichaam trilde van links naar rechts

Rennen, rennen, Reinard, rennen, rennen, rennen

Je moet een uur rennen en je bent nog steeds niet klaar

Je moet rennen, rennen, Reynard, rennen, rennen, rennen

Weg, weg, weg, weg, weg

Hé, in het ijs en de sneeuw

Wanneer de oproep klinkt voor de echte in daad

Maar wil je het echt weten?

Hoe we de vrijheid binnenreden op eigenzinnigheid en hebzucht?

En hebzucht zei dat je tijd voorbij is

Ik zie geen dappere telefoontjes

Ik zie geen centimeter reflex

behalve om me te laten bloeden

Bloeden, bloeden, bloeden

Reynard vertrok en ging naar Warwickshire

Naar een terp bij een spoorlijn met kanalen en een ijskoud moeras

Hij klimt hoog boven het platteland en ademt vrij

In het zuiden kon hij Polesworth zien

En in het noorden kon hij nog net de ruïnes van de priorij onderscheiden

Waar Joss en ik als kinderen cricket speelden

We waren slechts 3 mijl verwijderd (Heb je gehoord over de wees)

Waarschijnlijk thee drinken en praten (zittend bij de kist)

Op hetzelfde moment als hij (Heb je gehoord over de wees)

Het Stanley-mes uit de tas halen (Zittend bij de kist)

Hij benadrukte het punt (Zijn Vader is geen zondaar meer, oh nee)

In zijn maag (Zijn Vader is geen zondaar meer)

Tot het licht er doorheen scheen

En toen reikte hij naar beneden

En hij nam de tas

Het is een plastic zak

Met kunststof handgrepen

En plastic zijkanten

En

En

En

En

EN

HIJ GEMORSTE ZIJN LEEF OVER HET PODIUM

HIJ GEMORSTE ZIJN LEEF OVER HET PODIUM