Beg Your Pardon - Josh Pyke

It’s funny how you can miss someone,

even when they’re sitting next to you.

So I profess that loneliness is not always by company cured.

The cats are in the windows,

dogs are at the doors,

the lamps are lit and all the curtains being drawn,

but you’re wanting his heart,

when I’m wanting yours.

But oh no, around you I forget behaviour,

but if I begged your pardon,

might I once again be in your favour?

And i know that I’m not the one of whom,

you think at night,

but I know I,

presume to think I made you think of me right now.

And every day the drudgery that lingers when the day is done for me.

I long to feel the quickening,

that anything from you to me can bring.

Actors never stop their acting, and a singer never has a thing to say,

but you’re drawn to him,

so I get drawn away.

Again.

Het is grappig hoe je iemand kunt missen,

zelfs als ze naast je zitten.

Dus ik belijd dat eenzaamheid niet altijd door het bedrijf wordt genezen.

De katten zitten in de ramen,

honden staan ​​voor de deur,

de lampen branden en alle gordijnen worden dichtgetrokken,

maar je wilt zijn hart,

wanneer ik de jouwe wil.

Maar oh nee, om jou heen vergeet ik gedrag,

maar als ik je excuseer,

mag ik nogmaals in uw voordeel zijn?

En ik weet dat ik niet degene ben van wie

je denkt 's nachts,

maar ik weet dat ik,

neem aan te denken dat ik je nu aan mij deed denken.

En elke dag het gezwoeg dat blijft hangen als de dag voor mij voorbij is.

Ik verlang ernaar om de versnelling te voelen,

dat alles van jou aan mij kan brengen.

Acteurs stoppen nooit met acteren, en een zanger heeft nooit iets te zeggen,

maar je voelt je tot hem aangetrokken,

dus ik word weggetrokken.

Nog een keer.