Vuelvo - Jorge Rojas

Vuelvo, de conversar con las estrellas de mi pueblo

A donde voy cuando me falta algún consejo

A donde puedo ver pasar, toda mi vida

Del principio hasta el final

Vuelvo, porque después de tanto amar y ser querido

No me podía resignar a ser olvido

Llegó la hora de escapar a tanta oscuridad

Sabes, más que nunca tengo ganas

De soñar con el mañana de vivir…

Vuelvo, porque siento que me amas

El calor de tu mirada me devuelve la esperanza

La alegría y el amor

Vuelvo, con la espiga de mis sueños

A buscar tus sentimientos ser un río en el desierto

Y habitar tu corazón

Vuelvo, como quien dice de la noche a la mañana

Y traigo flores para ti recién cortadas

Porque este nuevo comenzar jamás tendrá final

Sabes más que nunca tengo ganas

De soñar con el mañana, de vivir…

Ik ben terug, in gesprek met de sterren van mijn stad

Waar moet ik heen als ik geen advies heb?

Waar kan ik mijn hele leven voorbij zien gaan

Van het begin tot het eind

Ik kom terug, want na zoveel liefhebben en bemind worden

Ik kon me er niet bij neerleggen dat ik vergeten werd

De tijd is gekomen om aan zoveel duisternis te ontsnappen

Weet je, meer dan ooit heb ik zin

Om te dromen van morgen om te leven...

Ik kom terug, omdat ik voel dat je van me houdt

De warmte van je blik geeft me hoop

vreugde en liefde

Ik keer terug, met de piek van mijn dromen

Om te zoeken naar je gevoelens om een ​​rivier in de woestijn te zijn

En bewoon je hart

Ik kom terug, zoals wie van de ene op de andere dag zegt

En ik breng verse snijbloemen voor je mee

Omdat dit nieuwe begin nooit zal eindigen

Je weet meer dan ooit waar ik zin in heb

Dromen van morgen, leven...