The Wreck Of The Barbie Ferrari - John Hiatt

Saturday night he comes home stinking

Sunday morning she wakes up thinking and thinking and thinking and thinking

Does she need to get the kids dressed to go to church

He’s pulled a shotgun out of the lurch

He heads for the TV room starts to search

His problems swollen like a river and his reality’s shrinking

He finds them huddled by the toy box and splatters 'em all

The ken and the midge and the skipper doll

They look like a family but they’re really not at all

Well he’s sad but he ain’t sorry

It ain’t the end of the world

It’s just the wreck of the barbie ferrari

He wonders if he ever said I do

To that little blonde plastic voodoo

And his mind’s gone fishin'

Well it started just as plain as the nose on your face

Now it’s in a thousand pieces all over the place

He thought she was driving but it’s twisted beyond recognition

All the diapers and the tutus and the basketballs

She was givin' them a lift to the promised mall

But somewhere by the TV that V-12 stalled

As he loaded the chamber her eyes got starry

It ain’t the end of the world

It’s just wreck of the barbie ferrari

When they get home from church won’t they be sorry

He’s cornered 'em all on his urban safari

It ain’t the end of the world…

He’s played with cars and guns since he could crawl

Now he wishes he’d never met that doll with her face gone

There wasn’t nothing he ever thought about

He couldn’t drive through or shoot his way out

As he surveys the family room littered with dolls

He can’t find one leg to stand on

He aims the gun at his head now he’s starting to cry

Looking for the courage to let it fly

Can’t live without his family now that something has died

He’s not sure who’s hurt not sure who’s sorry

It ain’t the end of the world…

Zaterdagavond komt hij stinkend thuis

Zondagochtend wordt ze wakker, denkend en denkend en denkend en denkend

Moet ze de kinderen aankleden om naar de kerk te gaan?

Hij heeft een jachtgeweer uit de steek gelaten

Hij gaat naar de tv-kamer en begint te zoeken

Zijn problemen zwollen op als een rivier en zijn realiteit wordt kleiner

Hij vindt ze ineengedoken bij de speelgoeddoos en spettert ze allemaal

De ken en de mug en de schipperspop

Ze zien eruit als een familie, maar dat zijn ze helemaal niet

Nou, hij is verdrietig, maar hij heeft geen spijt

Het is niet het einde van de wereld

Het is gewoon het wrak van de barbie ferrari

Hij vraagt ​​zich af of hij ooit heeft gezegd dat ik dat doe

Naar die kleine blonde plastic voodoo

En zijn geest is gaan vissen

Nou, het begon net zo duidelijk als de neus op je gezicht

Nu ligt het overal in duizend stukjes

Hij dacht dat ze aan het rijden was, maar het is onherkenbaar verdraaid

Alle luiers en de tutu's en de basketballen

Ze gaf ze een lift naar het beloofde winkelcentrum

Maar ergens bij de tv stopte de V-12

Terwijl hij de kamer vulde, werden haar ogen sterrenhemel

Het is niet het einde van de wereld

Het is gewoon het wrak van de barbie ferrari

Als ze thuiskomen van de kerk, zullen ze dan geen spijt hebben?

Hij heeft ze allemaal in het nauw gedreven op zijn stadssafari

Het is niet het einde van de wereld...

Hij speelt met auto's en geweren sinds hij kon kruipen

Nu zou hij willen dat hij die pop nooit had ontmoet zonder haar gezicht

Er was niets waar hij ooit aan dacht

Hij kon er niet doorheen rijden of zich een weg naar buiten schieten

Terwijl hij de met poppen bezaaide familiekamer doorzoekt

Hij kan geen been vinden om op te staan

Hij richt het pistool op zijn hoofd nu hij begint te huilen

Op zoek naar de moed om het te laten vliegen

Kan niet leven zonder zijn familie nu er iets is overleden

Hij weet niet zeker wie er gewond is, weet niet wie er spijt heeft

Het is niet het einde van de wereld...