Seven Little Indians - John Hiatt

There were seven little Indians

Living in a brick house on

Central Avenue

Gathered 'round their daddy

Tellin' stories in the living room

From a slightly unrealistic point of view

Momma was off yonder in the kitchen somewhere

Boiling up some hot water for them to all get up to their necks in

The seven little Indians new

If the rest of the tribe ever scrutinized their household

Somehow it would not pass inspection

The big chief railed on

And spun his tales of brave conquest

About the moving of his little band

Up to Alaska

Where the caribou run free

See he had been there putting in telephone lines

For the army during World War II

Even brought back a picture of a frozen mastodon

For the little Indians to see

And some mukluks and some sealskin gloves

And a coat with beads around the collar

His wife kept them in the mothballs

Underneath the Hudson Bays

And every once and a while he’d get all wound up

With one of his stories, he’d put them all on

And dance around in that blue TV light

Like it was some campfire blazing away

Well he stamped and he hollered

But he could not stay warm in that living room

And even the seven little Indians could feel the chill

And although everything always worked

Out for the better in all of his stories

In that old brick house it always felt like

Something was movin' in for the kill

Blazing like a trail

Shot through the eyes of the seven little Indians

Blazing like the sheets of light dancing up in the sky

Up above Anchorage

Blazing like a star shot down to the ground

Back home again in Indiana

Now it finally got so quiet you could hear a pin drop

They started dropping like flies

The oldest little Indian got sick and vanished

The big chief went two years later

The mother raised the six little Indians up

The best she could

To be housewives, musicians, and insurance salesmen

But they all shared this common denominator

You see, all the characters in the big chief’s stories

Were named after the seven little Indians

And like I said, in his stories everything

Always worked out for the better

And now as I’m telling this stuff to my own kids

Dancing around in that blue TV light

Well, I wish I had those mukluks, those sealskin gloves

And that coat with beads around the collar

Er waren zeven kleine indianen

Wonen in een bakstenen huis op

Hoofdweg

Verzameld 'rond hun vader'

Verhalen vertellen in de woonkamer

Vanuit een enigszins onrealistisch oogpunt

Mama was ergens in de keuken

Wat heet water koken zodat ze allemaal tot aan hun nek kunnen komen

De zeven kleine Indianen nieuw

Als de rest van de stam ooit hun huishouden onder de loep heeft genomen?

Op de een of andere manier zou het niet door de inspectie komen

De grote chef schold verder

En vertelde zijn verhalen over moedige veroveringen

Over de verhuizing van zijn kleine band

Tot Alaska

Waar de kariboes vrij rondlopen

Zie je, hij was daar geweest om telefoonlijnen aan te leggen

Voor het leger tijdens de Tweede Wereldoorlog

Heb zelfs een foto meegebracht van een bevroren mastodont

Voor de kleine indianen om te zien

En wat mukluks en wat zeehondenleerhandschoenen

En een jas met kralen rond de kraag

Zijn vrouw hield ze in de mottenballen

Onder de Hudson Bays

En af en toe raakte hij helemaal opgewonden

Met een van zijn verhalen zette hij ze allemaal op

En dans rond in dat blauwe tv-licht

Alsof het een kampvuur was dat laaide

Nou, hij stempelde en hij riep

Maar hij kon niet warm blijven in die woonkamer

En zelfs de zeven kleine Indianen konden de kou voelen

En hoewel alles altijd werkte

Op de goede weg in al zijn verhalen

In dat oude bakstenen huis voelde het altijd alsof

Er was iets aan de gang voor de moord

Brandend als een spoor

Geschoten door de ogen van de zeven kleine Indianen

Blazend als de lichtstralen die dansen in de lucht

Boven ankerplaats

Brandend als een ster die op de grond is neergeschoten

Weer thuis in Indiana

Nu werd het eindelijk zo stil dat je een speld kon horen vallen

Ze begonnen te vallen als vliegen

De oudste kleine indiaan werd ziek en verdween

De grote chef ging twee jaar later

De moeder voedde de zes kleine Indianen op

Het beste wat ze kon

Huisvrouwen, muzikanten en verzekeringsverkopers zijn

Maar ze deelden allemaal deze gemene deler

Zie je, alle personages in de verhalen van de grote chef

Zijn vernoemd naar de zeven kleine Indianen

En zoals ik al zei, in zijn verhalen alles

Altijd goed uitgepakt

En nu ik dit soort dingen aan mijn eigen kinderen vertel

Dansen in dat blauwe tv-licht

Nou, ik wou dat ik die mukluks had, die handschoenen van zeehondenleer

En die jas met kralen om de kraag