Phantombild - Jennifer Rostock

Die Stadt zieht sich die Nacht an

Wie ein viel zu enges Kleid

Nichts als Eitelkeit

Wer kennt schon seine Nachbarn

Wer hat schon die Zeit

Nichts als Eitelkeit

Wir spielen Stadt Land über Fluss

Und wir suchen bis zum Schluss

Doch der Durst wird nie gestillt

Und zur Planung meiner Fahndung

Dient zuletzt nur eine Ahnung

Nur ein fast verblasstes Bild

Der letzte Stern fällt heute Nacht

Wir sind schon viel zu lange wach

Und keiner weiß was ansteht

Die müden Motten fall’n ins Licht

Ich war zu schnell und glaub' es nicht

Und niemand sagt wo’s langgeht

Ich weiß nur vage was ich will

Und ich hab' nur ein Phantombild

Ohne Weg und Weiser ohne Schild

Denn ich hab' nur ein Phantombild

Von dir

Wirf deine Werte über'n Bordstein

Doch wie ehrlich kann ein Wort sein

Das man unter Schmerzen gibt

Wo’s juckt darf man nicht kratzen

Ich hab' auf etlichen Matratzen

Nach dir gesucht, umsonst geliebt

Stadt, Land über Fluss

Wir nehm’n den letzten Bus

Und die Übelkeit in Kauf

Ich fress' Papier und kotz' Konfetti

Sag mir wann hört das auf?

Wann hört das auf?

Der letzte Stern fällt heute Nacht

Wir sind schon viel zu lange wach

Und keiner weiß was ansteht

Die müden Motten fall’n ins Licht

Ich war zu schnell und glaub' es nicht

Und niemand sagt wo’s langgeht

Kein Kreuz markiert deinen Standort

Keine Karte gibt Antwort

Doch ich brauch' deine Hand dort

Dort wo meine ins Leere greift

De stad kleedt zich in de nacht

Als een jurk die veel te strak zit

Niets dan ijdelheid

Wie kent zijn buren

Wie heeft er tijd?

Niets dan ijdelheid

We spelen stadsland over rivier

En we kijken naar het einde

Maar de dorst wordt nooit gelest

En om mijn klopjacht te plannen

Dient ten slotte alleen als een aanwijzing

Gewoon een bijna vervaagd beeld

De laatste ster valt vanavond

We zijn veel te lang op geweest

En niemand weet wat er gaat komen

De vermoeide motten vallen in het licht

Ik was te snel en geloof het niet

En niemand zegt waar te gaan

Ik weet alleen vaag wat ik wil

En ik heb alleen een spookbeeld

Zonder een teken, zonder een teken

Omdat ik alleen een spookbeeld heb

Van jou

Gooi je bezittingen over de stoep

Maar hoe eerlijk kan een woord zijn?

Die je geeft als je pijn hebt

Niet krabben waar het jeukt

Ik heb op meerdere matrassen

Naar jou gezocht, tevergeefs bemind

stad, land over rivier

We nemen de laatste bus

En de misselijkheid bij het kopen

Ik eet papier en gooi confetti over

Zeg me wanneer dit stopt?

Wanneer stopt dit?

De laatste ster valt vanavond

We zijn veel te lang op geweest

En niemand weet wat er gaat komen

De vermoeide motten vallen in het licht

Ik was te snel en geloof het niet

En niemand zegt waar te gaan

Geen kruis markeert uw locatie

Geen kaart antwoorden

Maar ik heb je hand daar nodig

Daar waar de mijne reikt tot in de leegte