La vie et l'son - Jeff le Nerf, Lacraps

Il s’agit d’prendre l’ascendant sur l’hardcore, la déprime

J’peux pas m’en faire un sang d’encre, c’est sûr alors j'écris

La mairie marie les hommes, j’marie la crasse à la belle rime

Avec Ali LaCraps on marque nos blases à la Mesrine

Rien d’risible vu que l’Etat rase l’immeuble

Pour masquer l’malaise Hollande ramène la vaseline

Provincial, trop daleux, micro bien sale

J’reste le même gadjo instable XXX

Retiens ça si j’rappe de manière triste

C’est p’t-être que l’ciment n’manque as-p de matière grise

Et j’traite le sujet comme comme y m’traite depuis ma première mixtape

A la zeub, t’façon les valeurs aiment se faire discrètes

La réussite frère?

Pfff la belle disquette

Plus ça rappe bien plus c’est l’désert chez les disquaires

Mais nique son oncle on s’exprime sur l’beat on jongle en 16 rimes

On refait l’monde, on l’détruit, on respire

Un peu mais l’kiff repart aussi vite que son ombre

La vie continue et c’est la merde quelle que soit l’nom d’la ville

Dur de vivre en s’noyant dans l’noir, de s’faire valoir

Dur de vivre en voyant grandir son gosse d’un parloir

J'écris sans thème, j’me lance pas d’rose, qu’est-ce t’as?

J’encule la crème, j’balance la sauce «tch paw»

Ils veulent nous voir tituber la rime articulée

38 immatriculé, Le Nerf si tu peux m’intituler

Jeff: «Depuis ma première mixtape»

XXX: «C'est ma life ça, pas de Spike Lee»

XXX: «Jeff Le Nerf…

XXX: «38 district…»

Abuz: «Parles mal de moi, j’arrache ta langue pour t’faire taire»

Jeff: «J'continues et c’est la merde quelque soit le nom d’la ville»

«Avec Ali Lacraps…»

Morad: «Tu mets un pied après l’autre, avances à petit pas…»

L’intégration parlons en mais m’parle pas d’libre expression

Sans cesse on nous censure;

on en a marre de vivre cette pression

J’continuerai même sans sou je ne me demande pas qui fait l’vrai son

Coller la prod comme une sangsue, écoute ma voix faire vibrer l’caisson

On veut tous quitter l’tiexon et c’mode de vie insalubre

Dans ma tête des milliers de questions rien que j’y repense quand mon joint

s’allume

Pourquoi nos darons devraient trimer, subir cet état précaire?

Alors que c’est bien les leurs qu’ont reconstruis la France après guerre

Y’a pas de sous-métier, j’demande pas que vous m’aidiez

A part des phases j’sais rien faire, Algérien fier comme Boumédiène

Besoin de personne pour mes dièses, j'écris ça seul dans mes pensées

Dans l’cœur un tas d’plaies dur de plus souffrir sans les panser

La France nous entend crier mais comme la proc elle parait sourde

Depuis l’enfance on est grillés y’a plus que des problèmes à résoudre

Faut que j’sois en haut de la falaise avant qu’ne pète le câble

Fais comme si t’allais «die» demain quand c’est p’t-être le cas

J’suis à sec et pour me remplir les poches, le son m’aide pas

J’devais m’sentir intégré mais mes proches le sont même pas

Pour y aller franco man, j’ai rien, je rappe mon vécu entre deux 16

Né franco-algérien en gros j’ai l’cul entre deux chaises

C’est pas drôle on joue un rôle car cette nation nous traite d’incapables

Un quart des miens frôle l’incarcération

Remballe ton pare-balles et barre-toi du rap des garçons

La tension est palpable car dur est l’intégration

Koma: «Issu d’la main d’oeuvre étrangère dont le système abuse»

Oxmo: «Tous fils d’ouvriers voulant c’qu’ils méritent»

Koma: «J'suis la deuxième génération celle que le système accusent»

Morad: «Nos parents ont construits La France, ne sont que locataires»

Lacraps: «Né franco-algérien»

Koma: «Algérien, mais j’suis àl, j’ai rien !»

Het gaat erom de overhand te krijgen over hardcore, depressie

Ik kan me er geen zorgen over maken, dat is zeker, dus ik schrijf

Het gemeentehuis trouwt met de mannen, ik trouw het vuil met het mooie rijm

Met Ali LaCraps markeren we onze blases bij de Mesrine

Niets lachwekkends sinds de staat het gebouw met de grond gelijk maakt

Om de malaise te verbergen brengt Holland de vaseline terug

Provinciale, te treurige, erg vuile microfoon

Ik blijf dezelfde onstabiele gadjo XXX

Neem dat weg als ik droevig rap

Het is misschien dat het cement geen gebrek heeft aan grijze stof

En ik behandel het onderwerp zoals ze mij behandelen sinds mijn eerste mixtape

A la zeub, zoals de waarden graag discreet zijn

Succes broer?

Pfff de mooie floppy disk

Hoe meer het rapt, hoe meer het is de woestijn in de platenwinkels

Maar neuk zijn oom, we drukken ons uit op het ritme, we jongleren met 16 rijmpjes

We maken de wereld opnieuw, we vernietigen hem, we ademen

Een beetje, maar de liefde gaat zo snel als zijn schaduw weg

Het leven gaat door en het is shit, ongeacht de naam van de stad

Moeilijk om te leven, verdrinkend in het donker, om te pronken

Moeilijk om te leven om je kind te zien opgroeien vanuit een bezoekkamer

Ik schrijf zonder thema, ik gooi geen roos voor mezelf, wat is er aan de hand?

Ik neuk de room, ik zwaai met de "tch paw" -saus

Ze willen ons het gearticuleerde rijm zien wankelen

38 geregistreerd, Le Nerf als je me kunt noemen

Jeff: "Sinds mijn eerste mixtape"

XXX: "Dat is mijn leven, geen Spike Lee"

XXX: "Jeff Le Nerf...

XXX: “38 wijk…”

Abuz: "Spreek kwaad over mij, ik scheur je tong uit om je het zwijgen op te leggen"

Jeff: "Ik blijf doorgaan en het is shit, hoe de stad ook heet"

“Met Ali Lacraps…”

Morad: "Je zet één voet tegelijk, zet kleine stapjes..."

Integratie laten we erover praten, maar praat me niet over vrije meningsuiting

We worden voortdurend gecensureerd;

we zijn het beu om met deze druk te leven

Ik ga zelfs zonder geld verder. Ik vraag me niet af wie het echte geluid maakt

Steek de prik als een bloedzuiger, luister naar mijn stem, laat de doos trillen

We willen allemaal de tiexon en deze ongezonde manier van leven verlaten

Duizenden vragen in mijn hoofd als ik eraan denk als mijn joint

licht op

Waarom moeten onze darons zwoegen, lijden onder deze precaire toestand?

Terwijl het van hen was dat Frankrijk na de oorlog herbouwde

Er is geen bijbaan, ik vraag je niet om me te helpen

Afgezien van de fasen, weet ik niet hoe ik iets moet doen, trotse Algerijn zoals Boumediene

Iemand nodig voor mijn slijpsels, ik schrijf dit alleen in mijn gedachten

In het hart veel wonden die moeilijk te lijden zijn zonder ze te genezen

Frankrijk hoort ons schreeuwen, maar net als de proc lijkt ze doof

Van kinds af aan zijn we toast, er zijn alleen problemen om op te lossen

Ik moet op de top van de klif zijn voordat de kabel breekt

Doe alsof je morgen dood gaat, terwijl je misschien zou kunnen

Ik ben blut en om mijn zakken te vullen, het geluid helpt me niet

Ik had me geïntegreerd moeten voelen, maar mijn familieleden zijn niet eens

Om daar heen te gaan vrij man, ik heb niets, ik rap over mijn ervaring tussen twee 16

Geboren Frans-Algerijns eigenlijk mijn kont tussen twee stoelen

Het is niet grappig dat we een rol spelen omdat deze natie ons onbekwaam noemt

Een kwart van de mijne zit bijna opgesloten

Pak je kogelvrij in en ga van de jongens rap af

De spanning is voelbaar omdat integratie moeilijk is

Koma: "Afkomstig van buitenlandse arbeidskrachten die het systeem misbruikt"

Oxmo: 'Alle zonen van arbeiders willen wat ze verdienen'

Koma: 'Ik ben de tweede generatie die het systeem beschuldigt'

Morad: 'Onze ouders hebben Frankrijk gebouwd, zijn alleen huurders'

Lacraps: “Geboren Frans-Algerijns”

Koma: "Algerijns, maar ik ben hier, ik heb niets!"