Tonnerre - Swift Guad, Starline, Lacraps

Et moi, j’ai pris, ma tête entre mes mains et j’ai pleuré…

Y’a des années, j’ai voulu plaire aux miens

La boule au ventre, j’ai pas su gérer, de ces traîtres j’entends: «S'te plaît,

reviens»

Retiens moi des griffes du passé, j’ai passé la moitié de mon temps à l’perdre

Et toi, tu as mal mais l'écris-tu assez?

J’ai le cœur meurtri car l’daron s’est cassé

J'étale et case mes peines

L’humain est bête

Faut dire qu’on s’est casés

J’ferais un son de quatre minutes s’il faut

J’me tairais pas si tôt

J’rappe, me demande pas si j’ose les choses

Que j’devrais dire tout bas s'évade

L’amour est proche mais disparaît quand j’vois que tout part, c’est fade

J’compterais jamais l’dernier d’mes potes

À débattre de tout et d’rien

Avec eux l’enfance un coin

Pourtant on n’a pas trouvé l’mien, on n’a pas trouvé le lien

J’me perds entre la vie et l’son

J’ferais d’mon mieux qu’après la mort j’vis pas une virée sombre

Loin de ces années que j’m’enferme alors que j’ai besoin d’espace

Très loin des strass, paillettes, on laissera des traces

Et moi, j’ai pris, ma tête entre mes mains et j’ai pleuré…

Faire mes bagages, et puis me promener sur la lune

Le dernier de la classe sera le premier sur la plume

Protège ta mère car elle va pleurer toutes ses larmes

Pose tes grosses fesses à terre ou tu vas crever sous les balles

Protestataire, non mon gros, fais pas le fier

Même si tu pètes le score, t’auras des progrès à faire

Ça reste dehors donc j’ai des mauvaises manières

La graisse de porc est dans tes prothèses mammaires

Tous les jours, c’est l’enfer, j’obtiens que des emmerdements

Je me flingue et je m’enterre et j’le fait sans perdre de temps

Comment faire pour sortir de cet enfermement?

Tu m’appelles «frère», tu dis que t’es chaud et que t’as des centaines de plans

Donc au micro, c’est moi parce ce qu’il te faut, c’est le best

Et à l’instru, c’est Blixx aka Le Tonnerre de Brest

Causer des séquelles, ici je te promets de le faire

M’envoyer au septième Ciel avec une hôtesse de l’air

Je vais pas passer deux cent ans pour vous expliquer le thème

Le rap m’intéresse plus, maintenant, je le fais pour niquer le game

On sait pas vraiment d’où tu viens donc ne sois pas trop vexé

Y’avait plusieurs mes-sper différents dans la capote percée

Échec scolaire, alors pour faire du bif, on carrotte nos frères

Son cœur est froid et dans son cul, c’est comme une calotte polaire

Dites-moi quand ce sera notre tour et qu’on nous donne les horaires

La Mère Patrie a comme un stérilet qui bloque ses ovaires

J’ai grossi grâce à l’argent, et j’peux plus mettre le medium

Je percerai p’t'être un beau jour avec un texte médiocre

Comme qui dirait, l’instru', je te l’ai martelé

Couronne de barbelés, je finirais écartelé

Et moi, j’ai pris, ma tête entre mes mains et j’ai pleuré…

J'écris pour rester tranquille et j’effrite pleins de têtes massives

J’ai dû fumer 100 kil' et par jour, j’enquille vingt pét' facile

Bon qu'à trouer le caisson, entre mes doutes et mes pertes, je vacille

Ecouter mes sons c’est comme goûter mes peines, vas-y !

Car j’en ai marre de voir saigner les cous'

Je ressens plus la douleur, venez à 10 pour m’asséner des coups

Pas de trophées factices je viens pas signer des coupes

Cette fois-ci je m’active et tout froisser cette fois-ci je les découpe

Serrez les coudes, mais je vois les tiens divisés, sournois

Vendre des CD c’est cool, mais il y a un an qu’ils misaient sur moi

Etre indé' c’est poser ses couilles (c'est poser ses couilles)

Je serai jamais blindé grâce au rap mais je continue tant que les projets

s'écoulent

Trop sont partis je suis bon qu'à pleurer la tête entre les mains

Je fouttrais le feu à toute la Terre si ça pouvait me rendre les miens

Sur chaque instru' je me balade je serai jamais à court de sujet

Je rappe mes tripes et mes balafres mec je suis pas là pour te juger

Mais je suis en colère tu connais, depuis le collège une vie grave

A la rue collé je veux décoller je vois mes collègues qui bicravent

Faut s'éloigner de ce buis' crade, pas de marche arrière, j’aimerais tant leur

dire

Qu’ils sachent qu’aucun d’entre eux ne fera carrière en étant leur-dea

Non, j’ai pas les thunes et dans la merde j’ai peur d’y rester

Plein d’amertume, les petits ont perdu l’respect

Ici pas de photo si je balance encore un extrait de ma rage

Cette fois-ci c’est pour le poto Swift, je pose en express, je m’arrache

En ik nam mijn hoofd in mijn handen en huilde...

Jaren geleden wilde ik mijn mensen een plezier doen

De brok in mijn maag, ik kreeg het niet voor elkaar, van deze verraders hoor ik: "Alsjeblieft,

terugkomen"

Houd me uit de klauwen van het verleden, ik heb de helft van mijn tijd besteed aan het verliezen ervan

En jij, je doet pijn, maar schrijf je het genoeg?

Mijn hart is gekneusd omdat de daron brak

Ik leg neer en verpak mijn verdriet

Mensen zijn dom

Moet zeggen dat we gesetteld zijn

Ik zal zo nodig vier minuten lang een geluid maken

Ik zou niet zo snel mijn mond houden

Ik rap, vraag me niet of ik dingen durf

Dat moet ik zeggen stilletjes ontsnapt

Liefde is dichtbij maar verdwijnt als ik zie dat alles weg is, het is flauw

Ik zou nooit de laatste van mijn vrienden tellen

Om alles en niets te bespreken

Met hun jeugd een hoekje

Toch hebben we de mijne niet gevonden, we hebben de link niet gevonden

Ik verdwaal tussen leven en geluid

Ik zal mijn best doen dat ik na de dood geen donkere trip beleef

Ver van deze jaren dat ik mezelf opsluit als ik ruimte nodig heb

Heel ver van strass-steentjes, pailletten, we zullen sporen achterlaten

En ik nam mijn hoofd in mijn handen en huilde...

Pak mijn koffers en loop dan op de maan

De onderste van de klas komt als eerste op de pen

Bescherm je moeder want ze gaat al haar tranen huilen

Zet je dikke reet neer of je sterft van de kogels

Protesteerder, geen grote jongen, wees niet trots

Zelfs als je de score verliest, moet je verbeteren

Het blijft buiten dus ik heb slechte manieren

Varkensvet zit in je borstprothesen

Elke dag is een hel, ik krijg alleen maar shit

Ik schiet mezelf neer en ik begraaf mezelf en ik doe het zonder tijd te verspillen

Hoe kom je uit deze opsluiting?

Je noemt me "broer", je zegt dat je heet bent en je hebt honderden plannen

Dus op de microfoon ben ik het, want wat je nodig hebt is het beste

En op de beat is het Blixx aka Le Tonnerre de Brest

Littekens veroorzaken, hier beloof ik je

Stuur me naar de zevende hemel met een stewardess

Ik ga geen tweehonderd jaar besteden aan het uitleggen van het thema aan jou

Ik geef niet meer om rap, nu doe ik het om de game te neuken

We weten niet echt waar je vandaan komt, dus maak je niet te druk

Er waren verschillende mess-sper in de doorboorde kap

Schoolfalen, dus om geld te verdienen, wortelen we onze broers

Haar hart is koud en in haar kont is het als een poolijskap

Laat me weten wanneer het onze beurt is en laat ons de tijden weten

Moederland heeft als een spiraaltje dat haar eierstokken blokkeert

Ik werd dik van het geld, en ik kan het medium niet meer aan

Misschien breek ik ooit door met een middelmatige tekst

Zoals wie zou zeggen, het instrumentale, ik hamerde het je toe

Kroon van prikkeldraad, ik zal eindigen in vieren

En ik nam mijn hoofd in mijn handen en huilde...

Ik schrijf om stil te zijn en ik verkruimel veel massieve hoofden

Ik moet 100 kilo gerookt hebben en per dag rook ik makkelijk 20 scheten

Goed om de doos te doorboren, tussen mijn twijfels en mijn verliezen, ik wankel

Luisteren naar mijn geluiden is als het proeven van mijn verdriet, ga je gang!

Omdat ik het beu ben nekken te zien bloeden

Ik voel de pijn niet meer, kom op 10 om me te schoppen

Geen valse trofeeën Ik kom niet om bekers te signeren

Deze keer ben ik druk bezig en verfrommeld het allemaal deze keer knip ik het uit

Blijf bij elkaar, maar ik zie de jouwe verdeeld, stiekem

Cd's verkopen is cool, maar ze wedden op mij voor een jaar

Indie zijn is je ballen neerleggen (het is je ballen neerleggen)

Ik zal nooit worden afgeschermd van rap, maar ik ga door zolang de projecten

stromen

Er zijn er te veel weg Ik ben alleen goed in huilen met mijn hoofd in mijn handen

Ik zou de hele wereld in vuur en vlam zetten als het me de mijne kon teruggeven

Op elke beat die ik loop zal ik nooit zonder onderwerp komen te zitten

Ik rap mijn ingewanden en mijn littekens man, ik ben hier niet om je te beoordelen

Maar ik ben boos, weet je, sinds het studentenleven serieus is

In de straat vast Ik wil opstijgen Ik zie mijn collega's bicravent

Ik moet weg van dit smerige buxus, niet teruglopen, ik zou ze zo graag willen

zeggen

Laat ze weten dat geen van hen een carrière zal maken door hun dode te zijn

Nee, ik heb het geld niet en in de shit ben ik bang om daar te blijven

Vol bitterheid hebben de kleintjes hun respect verloren

Hier geen foto als ik nog een uittreksel van mijn woede gooi

Deze keer is het voor de Swift, ik poseer in expres, ik scheur mezelf weg