Stains - Jean Grae

She ran past the cities, the towns, the villages

They were all gone anyway

She kept running she ran past lakes, forests, she ran until she forgot her name

And remembered it again

She knew they would come, some day, when they’d been back there well they’d

have to

There’s four years gone rogue

Things definitely stay with you,

All these stains, On your soul on your heart

She tried to be better inside but she knew it would never happen

Betrayal is a son of a bitch when it comes from a place you’re never expecting

it

And it’s the closest thing and the closest thing you trust

In an effort to desensitize things, when her team got together

They intended to name their missions after video games

The first was kill screen, she didn’t intend for it to go the way it did

And I guess her team didn’t either

That changed everything

Kill screen was a mission for each member of their team to go into

self-isolation for 90 days

At day 85, things went wrong

Imagination can be a beautiful thing,

But an act of imagination in an isolated space

No food, no light, left her no chance

No need to go into detail, all you need to know is they were the last of the

vigilantes

And after they were gone,

There was only her

But she didn’t feel like saving anyone anymore

A lot of things happened in between that time and this time

Some times in order to really understand things you have to step back

And look at the puzzle pieces

And then put them back together

But in order to really understand the root of things,

You always have to go back to the beginning

So, let’s go back to the beginning

Ze rende langs de steden, de steden, de dorpen

Ze waren toch allemaal weg

Ze bleef rennen, ze rende langs meren, bossen, ze rende totdat ze haar naam vergat

En herinnerde het me weer

Ze wist dat ze op een dag zouden komen, als ze daar waren, nou dan zouden ze...

moet

Er is al vier jaar schurkenstaat

Dingen blijven je zeker bij,

Al deze vlekken, Op je ziel op je hart

Ze probeerde van binnen beter te worden, maar ze wist dat het nooit zou gebeuren

Verraad is een klootzak als het komt van een plek die je nooit verwacht

het

En het is het dichtstbijzijnde en het dichtstbijzijnde dat u vertrouwt

In een poging om dingen ongevoeliger te maken, toen haar team bij elkaar kwam

Ze waren van plan hun missies te vernoemen naar videogames

De eerste was een kill-screen, het was niet haar bedoeling dat het zo zou gaan als het deed

En ik denk dat haar team dat ook niet deed

Dat veranderde alles

Killscreen was een missie voor elk lid van hun team om in te gaan

zelfisolatie gedurende 90 dagen

Op dag 85 ging het mis

Verbeelding kan iets moois zijn,

Maar een daad van verbeelding in een geïsoleerde ruimte

Geen eten, geen licht, liet haar geen kans

U hoeft niet in detail te treden, u hoeft alleen maar te weten dat zij de laatste waren van de

burgerwachten

En nadat ze weg waren,

Er was alleen zij

Maar ze had geen zin meer om iemand te redden

Tussen die tijd en deze keer is er van alles gebeurd

Soms moet je een stap terug doen om dingen echt te begrijpen

En kijk naar de puzzelstukjes

En zet ze dan weer in elkaar

Maar om de kern van dingen echt te begrijpen,

Je moet altijd terug naar het begin

Laten we dus teruggaan naar het begin