SFSC - Jean Grae

Seem so composed, I know the notes I wrote in theory.

Repose…

I wish I knew more often than I take it… nearly.

Laid in between the sheets in discord of who I am and what my colors bleed

and in the end I know you’ll never give me all the things I need

So far, so close, so far.

So close.

So far, so close.

So far, so close,

I know I pick the bones I could have left alone…

in theory.

No one has traveled this road even though they still stand near me.

Caught in between hope and a dream,

though it seems to most that I can see it.

Most of these days, morning rays, I’ve come to deathly fear them.

I’m…

There’s always tomorrow.

There’s always tomorrow.

There’s always tomorrow.

There’s always tomorrow.

There’s always tomorrow.

There’s always tomorrow.

Lijkt zo gecomponeerd, ik ken de aantekeningen die ik in theorie heb geschreven.

Rust…

Ik wou dat ik het vaker wist dan ik het opvat... bijna.

Tussen de lakens gelegd in onenigheid over wie ik ben en wat mijn kleuren bloeden

en uiteindelijk weet ik dat je me nooit alle dingen zult geven die ik nodig heb

Zo ver, zo dichtbij, zo ver.

Zo dichtbij.

Tot zover, zo dichtbij.

Tot nu toe, zo dichtbij,

Ik weet dat ik de botten pluk die ik met rust had kunnen laten...

in theorie.

Niemand heeft deze weg bewandeld, ook al staan ​​ze nog steeds bij mij in de buurt.

Gevangen tussen hoop en een droom,

hoewel het voor de meesten lijkt dat ik het kan zien.

De meeste van deze dagen, ochtendstralen, ben ik doodsbang voor ze geworden.

Ik ben…

Er is altijd morgen.

Er is altijd morgen.

Er is altijd morgen.

Er is altijd morgen.

Er is altijd morgen.

Er is altijd morgen.