Вспоминай - Jah Khalib

Точки расставлены давно, все вопросы по полкам,

Написанный нами рассказ был жестоко растоптан,

И ты забыла времена, в которых твои глаза

Одним движением разжигали во мне пылкий азарт.

И знаешь, мне уже не нужны все твои клятвы,

Твои спектакли, детка навряд ли ты попыталась бы

Что-то исправить, легче одеть маску, притворяясь,

Что ты даже не скучаешь.

Прячась за спинами прохожих,

Так незаметно оставив меня в своем прошлом,

При этом ночами нервно курить, проклиная себя,

Забывая мой номер, чтоб случайно не набрать.

Но я знаю тебя и уверен, что скоро

Ты наберешь меня и начнешь с дикой ссоры,

Будешь кричать вопеть, а я тихо

Отвечу: «Прости мое терпение не вечно».

Припев:

Но возможно завтра снова будет солнце,

Снова будем вместе мы

Листья будут падать и согреет осень

Локоны волос твоих.

Ну, а пока вспоминай как мы любили друг друга,

Потом улетай, улетай туда где холодная вьюга.

Точки расставлены давно, все вопросы по полкам,

Написанный нами рассказ был жестоко растоптан

И ты забыла времена, в которых твои глаза

Одним движением разжигали во мне пылкий азарт.

Я позабыл его тоже, не отрицая упреков,

Одно я понял отлично — в нем не было прока.

Знаю я просто мерзавец, хочешь так и зови,

Но почему-то мне кажется, что вот тут я завис.

И ты то грусть, то непонятная радость,

Знаю одно, что ты гнев когда я нахожусь рядом

И я присел подумать и осознал всецело,

Что ты актриса и твой мир увы лишь слава и сцена.

Но я не жажду расплаты всем твоим жалким обманам,

Ты выставляла наши чувства этим зрительским залам,

Я же читал свои реплики с наступлением антракта,

А ты меняла амплуа, скрывая свой милый характер.

Припев:

Но возможно завтра снова будет солнце,

Снова будем вместе мы

Листья будут падать и согреет осень

Локоны волос твоих.

Ну, а пока вспоминай как мы любили друг друга,

Потом улетай, улетай туда где холодная вьюга.

И снова новый день меня ждет

И ты наверно тоже мечтаешь,

В надежде найти счастье свое,

Меня вспоминая.

И снова новый день меня ждет

И ты наверно тоже мечтаешь,

В надежде найти счастье свое,

Меня вспоминая.

Припев:

Но возможно завтра снова будет солнце,

Снова будем вместе мы

Листья будут падать и согреет осень

Локоны волос твоих.

Ну, а пока вспоминай как мы любили друг друга,

Потом улетай, улетай туда где холодная вьюга.

De stippen staan ​​al lang op de planken, alle vragen staan ​​op de planken,

Het verhaal dat we schreven werd op brute wijze vertrapt,

En je vergat de tijden waarin je ogen

Met één beweging wakkerden ze een vurige opwinding in mij aan.

En weet je, ik heb niet langer al je geloften nodig,

Je optredens, schat, zou je waarschijnlijk niet proberen

Iets om op te lossen, het is makkelijker om een ​​masker op te zetten en te doen alsof

Dat je je niet eens verveelt.

Verscholen achter de ruggen van voorbijgangers

Zo onmerkbaar verlatend me in je verleden,

Tegelijkertijd, nerveus 's nachts roken, jezelf vervloeken,

Ik ben mijn nummer vergeten om niet per ongeluk te bellen.

Maar ik ken je en ik weet zeker dat dat snel

Je belt me ​​en begint met een wilde ruzie,

Jij zult schreeuwen, schreeuwen, en ik zal stil

Ik zal antwoorden: "Vergeef me, mijn geduld is niet voor altijd."

Refrein:

Maar misschien is er morgen weer zon,

We zullen weer samen zijn

Bladeren zullen vallen en de herfst zal opwarmen

De krullen van je haar.

Onthoud voor nu hoe we van elkaar hielden,

Vlieg dan weg, vlieg weg naar waar de koude sneeuwstorm is.

De stippen staan ​​al lang op de planken, alle vragen staan ​​op de planken,

Het verhaal dat we schreven werd op brute wijze vertrapt

En je vergat de tijden waarin je ogen

Met één beweging wakkerden ze een vurige opwinding in mij aan.

Ik vergat hem ook, zonder de verwijten te ontkennen,

Eén ding begreep ik heel goed: het had geen zin.

Ik weet dat ik maar een klootzak ben, als je wilt, noem me dan zo,

Maar om de een of andere reden lijkt het me dat ik hier vastzit.

En je bent ofwel droefheid of onbegrijpelijke vreugde,

Ik weet één ding dat je boos bent als ik in de buurt ben

En ik ging zitten om na te denken en realiseerde me volledig

Dat je een actrice bent en dat je wereld helaas alleen maar glorie en een podium is.

Maar ik hunker niet naar vergelding voor al je zielige bedrog,

Je toonde onze gevoelens aan deze auditoria,

Ik las mijn regels met het begin van de pauze,

En je hebt je rol veranderd en je lieve karakter verborgen.

Refrein:

Maar misschien is er morgen weer zon,

We zullen weer samen zijn

Bladeren zullen vallen en de herfst zal opwarmen

De krullen van je haar.

Onthoud voor nu hoe we van elkaar hielden,

Vlieg dan weg, vlieg weg naar waar de koude sneeuwstorm is.

En weer wacht me een nieuwe dag

En je droomt waarschijnlijk ook

In de hoop je geluk te vinden,

Mij ​​herinneren.

En weer wacht me een nieuwe dag

En je droomt waarschijnlijk ook

In de hoop je geluk te vinden,

Mij ​​herinneren.

Refrein:

Maar misschien is er morgen weer zon,

We zullen weer samen zijn

Bladeren zullen vallen en de herfst zal opwarmen

De krullen van je haar.

Onthoud voor nu hoe we van elkaar hielden,

Vlieg dan weg, vlieg weg naar waar de koude sneeuwstorm is.