Сжигая дотла - Jah Khalib

Я видел тебя ещё пару лет назад,

Но тогда тебе ничего не сказал - только написал.

Комната в исписанных листах, падает листва.

Постоянно думал о глазах - о твоих глазах.

Время пролетало по часам.

Ты словно прячешься.

Не переставал писать.

Всё забылось начисто.

Пролетали месяца.

Верил, что мы встретимся.

Вскоре нас свела весна.

Детка, ты - моя судьба.

А теперь мы стали неделимы!

Она топит в моём сердце льдины.

Да, она ведёт себя далеко не мило;

Но при этом понимает, кто её мужчина!

Детка, дала, дала, дала, дала, тебя не манит

Тебя мало, мало, мало, мало, ты - словно магнит!

Это пламя между нами зажигается с искры;

Но я не знаю, как его потушить.

Давай просто сгорим!

Ведь нам нравится - нам нравится, когда

Так ярко светятся наши глаза!

Ведь нам нравится - нам нравится, когда

Наши тела сближаются.

И снова до утра мы не будем спать, сжигая тела.

Сжигаю тебя!

Сжигаю дотла!

Сжигая дотла!

Да!

Мы не будем спать, сжигая тела.

Сжигаю тебя.

Сжигаю дотла.

Сжигая дотла!

Ведь нам мало огня;

нам мало огня;

Нам мало огня.

Сжигаю тебя!

Сжигаю дотла.

Ведь нам мало огня;

нам мало огня;

Нам мало огня.

Сжигаю тебя!

Сжигаю дотла.

Растаявший снег, ты смотришь на город.

Прижимаясь ко мне, ты чувствуешь рядом опору;

И вскоре - молчание вслед, мои руки сожмут твои бедра!

Дай мне больше огня.

Я переполнен тобою.

Ведь это больше, чем любовь.

Больше, чем любая страсть.

Это больше, чем роман.

Это сложно описать.

Это можно заменить на дешевый суррогат,

Но я плотно подсел на тебя и не слезу никак.

На столе не допитый Маккалан.

Твоя голая спина цвета какао - эмоций фонтаны.

Мы сходим с ума, сгорая в ладонях.

Касаясь друг друга, сгорая - ты стонешь;

Все так, как ты хочешь!

Нам это по нраву, и мы с тобою горим.

Тебя мало, мало, мало, мало, мало, ты словно магнит!

Это пламя между нами зажигается с искры!

И я не знаю, как его потушить.

Давай, просто скажи!

Ведь нам нравится - нам нравится, когда

Так ярко светятся наши глаза!

Ведь нам нравится - нам нравится, когда

Наши тела сближаются.

И снова до утра мы не будем спать, сжигая тела.

Сжигаю тебя!

Сжигаю дотла!

Сжигая дотла!

Да!

Мы не будем спать, сжигая тела.

Сжигаю тебя.

Сжигаю дотла.

Сжигая дотла!

Ведь нам мало огня;

нам мало огня;

Нам мало огня.

Сжигаю тебя!

Сжигаю дотла.

Ведь нам мало огня;

нам мало огня;

Нам мало огня.

Сжигаю тебя!

Сжигаю дотла.

Ведь нам мало огня;

нам мало огня;

Нам мало огня.

Сжигаю тебя!

Сжигаю дотла.

Ведь нам мало огня;

нам мало огня;

Нам мало огня.

Сжигаю тебя!

Сжигаю дотла.

Ведь нам мало огня;

нам мало огня;

Нам мало огня.

Сжигаю тебя!

Сжигаю дотла.

Ведь нам мало огня;

нам мало огня;

Нам мало огня.

Сжигаю тебя!

Сжигаю дотла.

Ik zag je een paar jaar geleden

Maar toen zei hij niets tegen je - hij schreef gewoon.

De kamer staat vol met gekrabbelde lakens, bladeren vallen.

Voortdurend aan de ogen denken - aan je ogen.

De tijd vloog met de uren.

Het is alsof je je verstopt.

Stopte niet met schrijven.

Alles was helemaal vergeten.

Maanden vlogen voorbij.

Ik geloofde dat we elkaar zouden ontmoeten.

Al snel bracht de lente ons samen.

Schat, jij bent mijn lot.

En nu zijn we ondeelbaar geworden!

Ze smelt ijsschotsen in mijn hart.

Ja, ze is verre van aardig;

Maar tegelijkertijd begrijpt ze wie haar man is!

Baby, gaf, gaf, gaf, gaf, wenkt je niet

Je bent met weinigen, weinigen, weinigen, je bent als een magneet!

Deze vlam tussen ons wordt ontstoken met een vonk;

Maar ik weet niet hoe ik het moet uitschakelen.

Laten we gewoon branden!

Omdat we het leuk vinden - we vinden het leuk als

Onze ogen stralen zo helder!

Omdat we het leuk vinden - we vinden het leuk als

Onze lichamen komen steeds dichterbij.

En opnieuw tot de ochtend zullen we niet slapen, terwijl we de lichamen verbranden.

Ik verbrand je!

Ik brand af!

Afbranden!

Ja!

We zullen geen brandende lichamen slapen.

Ik verbrand je.

Ik brand af.

Afbranden!

Vuur is immers niet genoeg voor ons;

we hebben weinig vuur;

We hebben niet genoeg vuur.

Ik verbrand je!

Ik brand af.

Vuur is immers niet genoeg voor ons;

we hebben weinig vuur;

We hebben niet genoeg vuur.

Ik verbrand je!

Ik brand af.

Gesmolten sneeuw, je kijkt naar de stad.

Als je je aan me vastklampt, voel je steun dichtbij;

En spoedig - stilte daarna, zullen mijn handen in je heupen knijpen!

Geef me meer vuur.

Ik ben gevuld met jou.

Het is tenslotte meer dan liefde.

Meer dan welke passie dan ook.

Dit is meer dan een roman.

Het is moeilijk te beschrijven.

Dit kan worden vervangen door een goedkope surrogaat,

Maar ik heb je stevig vastgehaakt en op geen enkele manier gescheurd.

McCallan is niet dronken op tafel.

Je blote rug is de kleur van cacao - fonteinen van emoties.

We worden gek, branden in de handpalmen.

Elkaar aanraken, branden - je kreunt;

Alles zoals jij het wilt!

We vinden het leuk, en we branden met je mee.

Je bent met weinigen, weinigen, weinigen, weinigen, je bent als een magneet!

Deze vlam tussen ons wordt ontstoken met een vonk!

En ik weet niet hoe ik het moet uitschakelen.

Kom op, zeg het gewoon!

Omdat we het leuk vinden - we vinden het leuk als

Onze ogen stralen zo helder!

Omdat we het leuk vinden - we vinden het leuk als

Onze lichamen komen steeds dichterbij.

En opnieuw tot de ochtend zullen we niet slapen, terwijl we de lichamen verbranden.

Ik verbrand je!

Ik brand af!

Afbranden!

Ja!

We zullen geen brandende lichamen slapen.

Ik verbrand je.

Ik brand af.

Afbranden!

Vuur is immers niet genoeg voor ons;

we hebben weinig vuur;

We hebben niet genoeg vuur.

Ik verbrand je!

Ik brand af.

Vuur is immers niet genoeg voor ons;

we hebben weinig vuur;

We hebben niet genoeg vuur.

Ik verbrand je!

Ik brand af.

Vuur is immers niet genoeg voor ons;

we hebben weinig vuur;

We hebben niet genoeg vuur.

Ik verbrand je!

Ik brand af.

Vuur is immers niet genoeg voor ons;

we hebben weinig vuur;

We hebben niet genoeg vuur.

Ik verbrand je!

Ik brand af.

Vuur is immers niet genoeg voor ons;

we hebben weinig vuur;

We hebben niet genoeg vuur.

Ik verbrand je!

Ik brand af.

Vuur is immers niet genoeg voor ons;

we hebben weinig vuur;

We hebben niet genoeg vuur.

Ik verbrand je!

Ik brand af.