Это как-то странно - Jah Khalib

Знаешь, я не скрою, меня занесло

Который день, честно говоря, сам не свой

Трудно признать, но что-то внутри говорит

Что твой ласковый яд отравил

Оставив след на душе глубоко

Видимо, не зря просил тебя у богов

И очень скоро окружной шум убавив

Ты улыбнёшься, нежно утешив губами

Просто поверь мне, ведь не очень приятно

Когда ты улыбаешься, когда со мною рядом

Резким взглядом уходишь в другие мира

Тут снова короткометражный мираж в глазах

Назад, в этот мир виртуальных слов

Символов, онлайн-друзей, интернет-узлов

Вибрации в телефоне молча кидают слова

Позволь забрать тебя, кабели все оторвав

Это как-то странно, это режет мне душу

Это как нож в спину, но я не хочу никого слушать

Это как-то странно, это режет мне душу

Это как нож в спину, но я не хочу никого слушать

Поставив точку, за ней упадёт запятая

Эти страницы и ссылки твой разум запятнали

И если тебе будет трудно, просто позови

Улыбнись и представь, что весь этот мир завис

Принимай меня таким искренним, равнодушным

Добрым, злым, далёким или просто нужным

Мысли загружены, меня не так просто терпеть

Просто подожги своим теплом и не дай сгореть

Не прячь свои глаза, когда я смотрю в них

Наяву тебе не убежать

От того, что ты любишь так же, как я люблю

Знаю, мы с тобой на разных берегах

Разные ветра нервами в затрат, наверняка

Ты мне не доверяешь, ожидая грубый повод

Чтобы разозлить того, кто всё-таки так дорог

Это как-то странно, это режет мне душу

Это как нож в спину, но я не хочу никого слушать

Это как-то странно, это режет мне душу

Это как нож в спину, но я не хочу никого слушать

«Это как-то странно, это режет мне душу

Это как нож в спину, но я не хочу никого слушать

Это как-то странно, это режет мне душу

Это как нож в спину, но я не хочу никого слушать

Это как-то странно, это режет мне душу

Это как нож в спину, но я не хочу никого слушать

Это как-то странно, это режет мне душу

Это как нож в спину, но я не хочу никого слушать"

Weet je, ik zal me niet verstoppen, ik werd meegesleept

Welke dag, om eerlijk te zijn, niet de zijne is

Het is moeilijk om toe te geven, maar iets van binnen zegt

Dat je aanhankelijke gif vergiftigd is

Een diepe indruk op de ziel achterlaten

Blijkbaar was het niet voor niets dat ik je van de goden vroeg

En al snel verminderde het omgevingsgeluid

Je glimlacht, zachtjes troostend met je lippen

Geloof me maar, het is niet erg leuk

Als je lacht, als je naast me bent

Met een scherpe blik ga je naar andere werelden

Hier weer een korte luchtspiegeling in de ogen

Terug naar deze wereld van virtuele woorden

Personages, online vrienden, internetknooppunten

Trillingen in de telefoon gooien stilletjes woorden

Laat me je oppikken, de kabels afscheuren

Het is een beetje vreemd, het snijdt in mijn ziel

Het is als een mes in de rug, maar ik wil naar niemand luisteren

Het is een beetje vreemd, het snijdt in mijn ziel

Het is als een mes in de rug, maar ik wil naar niemand luisteren

Als je een punt zet, komt er een komma achter

Deze pagina's en links hebben je geest bevlekt

En als het moeilijk voor je is, bel dan gewoon

Glimlach en stel je voor dat deze hele wereld bevroren is

Accepteer me zo oprecht, onverschillig

Goed, slecht, afstandelijk of gewoon nodig

Gedachten zijn geladen, ik ben niet zo gemakkelijk te verdragen

Steek het gewoon in brand met je warmte en laat het niet branden

Verberg je ogen niet als ik erin kijk

Ik zal je zeggen dat je niet weg moet rennen

Van het feit dat je hetzelfde liefhebt als ik liefheb

Ik weet dat jij en ik aan verschillende kusten zijn

Verschillende winden met zenuwen tegen een prijs, zeker

Je vertrouwt me niet, wachtend op een onbeleefde gelegenheid

Om iemand kwaad te maken die nog zo dierbaar is

Het is een beetje vreemd, het snijdt in mijn ziel

Het is als een mes in de rug, maar ik wil naar niemand luisteren

Het is een beetje vreemd, het snijdt in mijn ziel

Het is als een mes in de rug, maar ik wil naar niemand luisteren

"Het is een beetje vreemd, het snijdt in mijn ziel

Het is als een mes in de rug, maar ik wil naar niemand luisteren

Het is een beetje vreemd, het snijdt in mijn ziel

Het is als een mes in de rug, maar ik wil naar niemand luisteren

Het is een beetje vreemd, het snijdt in mijn ziel

Het is als een mes in de rug, maar ik wil naar niemand luisteren

Het is een beetje vreemd, het snijdt in mijn ziel

Het is als een mes in de rug, maar ik wil naar niemand luisteren"