Аритмия - Jah Khalib

Я молод и многого еще не понял

И громко рассуждать о чем-то пока не в праве,

Но это песня не причина, а скорее повод

Высказать то, что порой сказать стесняюсь.

Да, я влюблялся во многих.

Я дарил им стихи и в жертву отдавал все чувства.

На обожженном сердце лед залатал ожоги,

Сказав что мне не стоит быть влюбленным безумцем.

Стуки внутри, бешенный темп,

Я пытался отвлечься, чтоб забыть о печали.

Любовь спасает нас, но в ней есть побочный эффект

Боль, приводящая чаще к разочарованию.

Но все это в прошлом и я не один,

Я только с ней, я только для нее и навсегда.

Я буду ей дышать пока смерть не разлучит.

Ведь она половина меня.

Бридж:

И пусть не можем быть нормальными, как это делают другие.

Мы чувствами живем и проще быть не наш профиль.

Не будем слушать даже, что твердят про нас остальные.

ЕЕ рука в моей руке, как очень сильный наркотик.

Припев:

Разгоняй мой пульс быстрей, (еще, еще, еще).

Разгоняй мой пульс быстрей, (еще, еще, еще).

Разгоняй мой пульс быстрей, (еще, еще, еще).

Дай мне дай мне дай мне еще тепла!

(еще, еще).

В пурпурно-багрянном, расшитая златом,

Осень случайно познакомила нас.

Я с ней уже месяц, казалось так мало,

Но ощущение словно я знал ее всегда.

Она неповторима, незаменима,

И как схожу по ней с ума, ох знали бы вы.

Простая, но черт бы побрал как красива,

Улыбка, просто взгляни, тебя тоже пленит.

Вот смотрю на нее и сочиняю сказки,

О том как встретились мы, о том как нам тепло.

Я расскажу их нашим детям когда они будут в колясках

И буду помнить их по самый гроб.

Наизусть, там где я с ней смеюсь,

Переживая печаль и грусть,

Неважно как главное пусть этот путь

Смогли мы до конца протянуть.

Бридж:

И пусть не можем быть нормальными, как это делают другие.

Мы чувствами живем и проще быть не наш профиль.

Не будем слушать даже, что твердят про нас остальные.

ЕЕ рука в моей руке, как очень сильный наркотик.

Припев:

Разгоняй мой пульс быстрей, (еще, еще, еще).

Разгоняй мой пульс быстрей, (еще, еще, еще).

Разгоняй мой пульс быстрей, (еще, еще, еще).

Дай мне дай мне дай мне еще тепла!

(еще, еще).

Ik ben jong en ik begrijp nog steeds niet veel

En het is niet goed om hardop over iets te praten,

Maar dit nummer is geen reden, maar eerder een reden

Zeg wat soms aarzelt om te zeggen.

Ja, ik werd verliefd op velen.

Ik gaf ze gedichten en offerde al mijn gevoelens op.

Op het verbrande hart, herstelde ijs de brandwonden,

Zeggen dat ik geen verliefde gek moet zijn.

Binnen kloppen, razend tempo

Ik probeerde mezelf af te leiden om het verdriet te vergeten.

Liefde redt ons, maar het heeft een bijwerking

Pijn die vaak tot teleurstelling leidt.

Maar dit is allemaal verleden tijd en ik ben niet de enige,

Ik ben alleen bij haar, ik ben alleen voor haar en voor altijd.

Ik zal het ademen tot de dood ons scheidt.

Ze is tenslotte de helft van mij.

Brug:

En laten we niet normaal zijn, zoals anderen doen.

We leven door gevoelens en het is makkelijker om niet ons profiel te zijn.

We luisteren niet eens naar wat anderen over ons zeggen.

HAAR hand in mijn hand is als een zeer sterke drug.

Refrein:

Versnel mijn hartslag sneller (meer, meer, meer).

Versnel mijn hartslag sneller (meer, meer, meer).

Versnel mijn hartslag sneller (meer, meer, meer).

Geef me geef me geef me meer warmte!

(meer meer).

In purper-karmozijn, geborduurd met goud,

De herfst heeft ons per ongeluk geïntroduceerd.

Ik ben een maand bij haar geweest, het leek zo weinig,

Maar het voelt alsof ik haar altijd heb gekend.

Ze is uniek, onvervangbaar,

En hoe ik er gek van word, oh, je zou het weten.

Simpel, maar verdomme, wat mooi,

Glimlach, kijk maar, u zult ook gefascineerd zijn.

Hier kijk ik naar haar en componeer ik sprookjes,

Over hoe we elkaar hebben ontmoet, over hoe warm we zijn.

Ik zal ze aan onze kinderen vertellen als ze in een rolstoel zitten

En ik zal ze tot in het graf gedenken.

Uit mijn hoofd, waar ik met haar lach,

Het ervaren van verdriet en verdriet,

Hoe belangrijk ook, laat dit pad

We konden tot het einde rekken.

Brug:

En laten we niet normaal zijn, zoals anderen doen.

We leven door gevoelens en het is makkelijker om niet ons profiel te zijn.

We luisteren niet eens naar wat anderen over ons zeggen.

HAAR hand in mijn hand is als een zeer sterke drug.

Refrein:

Versnel mijn hartslag sneller (meer, meer, meer).

Versnel mijn hartslag sneller (meer, meer, meer).

Versnel mijn hartslag sneller (meer, meer, meer).

Geef me geef me geef me meer warmte!

(meer meer).