Скучай - Ирина Круг

Почему же до сих пор нам с тобой не по плечу

Как дважды два друг друга отпускать

Пальцем на стекле узор, пять минут — и улечу,

А ты едва успеешь мне сказать:

Скучай, и пусть с разлукой по-прежнему

Печаль, печаль придет неизбежная,

Но самое нежное, ты помнить пообещай

Скучай, скучай, скучай

Скучай, и пусть с разлукой глубокая

Печаль придет одинокая

Ночами далекими ты помнить пообещай

Скучай, скучай, скучай

Понимаю каждый раз: две души в одной судьбе

Не предавать в разлуке учат нас

Где бы ни был ты сейчас, верю как самой себе

И мне сказать тебе так хочется:

Скучай, и пусть с разлукой по-прежнему

Печаль, печаль придет неизбежная,

Но самое нежное, ты помнить пообещай

Скучай, скучай, скучай

Waarom zijn jij en ik nog steeds niet op de schouder

Hoe elkaar twee keer los te laten?

Een patroon op het glas met mijn vinger, vijf minuten - en ik vlieg weg,

En je hebt amper tijd om me te vertellen:

Verveel je, en laat de scheiding stil

Verdriet, verdriet zal onvermijdelijk zijn

Maar de meest tedere, je belooft het te onthouden

Verveeld verveeld verveeld

Verveel je en laat de scheiding diep zijn

Verdriet zal alleen komen

In de verre nachten beloof je je te herinneren

Verveeld verveeld verveeld

Ik begrijp het elke keer: twee zielen in één bestemming

Ze leren ons niet te verraden als we gescheiden zijn

Waar je nu ook bent, ik geloof als mezelf

En ik wil je zoveel vertellen:

Verveel je, en laat de scheiding stil

Verdriet, verdriet zal onvermijdelijk zijn

Maar de meest tedere, je belooft het te onthouden

Verveeld verveeld verveeld