Дом на горе - Ирина Круг

Мы жили, дом на горе,

Нам в окна свет на заре.

В небо посмотришь- даль далека,

Лес, да река.

Там только жил бы и жил,

А только Бог не судил,

Вот и печалят издалека

Лес, да река.

Мы жили в душу душа,

День нам и ночь хороша.

Прямо над нами звёзды горят,

В речку глядят.

Там даже даль голубей,

Там он держал голубей.

Где-то туман, а тут берега,

Лес да река.

Всё длится свет на заре,

Всё снится дом на горе

Где вечерами даль далека,

Лес, да река.

Там только жил бы и жил,

А только Бог не судил,

Вот и печалят издалека

Лес, да река.

Там только жил бы и жил,

А только Бог не судил,

Вот и печалят издалека

Лес, да река.

Лес, да река.

We woonden, een huis op een berg,

Bij zonsopgang hebben we licht door de ramen.

Je kijkt naar de lucht - de afstand is ver,

Bos, ja rivier.

Daar zou hij alleen maar leven en leven,

En alleen God oordeelde niet,

Hier treuren ze van ver

Bos, ja rivier.

We leefden in de ziel van de ziel,

Dag en nacht zijn goed voor ons.

De sterren branden recht boven ons

Ze kijken de rivier in.

Er is zelfs een afstand van duiven,

Daar hield hij duiven.

Ergens mist, en hier de kust,

Bos en rivier.

Alles duurt licht bij zonsopgang,

Alles is een droom van een huis op een berg

Waar de avonden ver weg zijn

Bos, ja rivier.

Daar zou hij alleen maar leven en leven,

En alleen God oordeelde niet,

Hier treuren ze van ver

Bos, ja rivier.

Daar zou hij alleen maar leven en leven,

En alleen God oordeelde niet,

Hier treuren ze van ver

Bos, ja rivier.

Bos, ja rivier.