Пусть сейчас я плачу - Ирина Круг

И опять со мною девичья печаль, листья вновь с деревьев осенью летят.

И, закутавшись в промёрзшее пальто, я теперь — любовь забытая, никто.

Припев:

Пусть сейчас я плачу, пусть мне очень плохо, улетело счастье.

День осенний, где тебя я жду и жду.

Танцем кружит в парке жёлтая листва, под которой целовались мы в тени.

И твои любви признания слова — не от сердца, ты их просто обронил.

Припев:

И сейчас я плачу, и мне очень больно, улетело счастье.

День осенний, где тебя я жду и жду.

С кем теперь ты сладко пьёшь мою любовь и такие же слова ей говоришь?

И распустятся весною листья вновь, только вот любовь назад не возвратишь.

Припев:

Я уже не плачу, мне уже не больно, улетело счастье.

В день осенний я тебя уже не жду.

En weer is meisjesachtig verdriet bij me, in de herfst vliegen de bladeren weer van de bomen.

En, gewikkeld in een bevroren jas, ben ik nu een vergeten liefde, niemand.

Refrein:

Laat me nu huilen, laat me heel slecht voelen, het geluk is weggevlogen.

Herfstdag, waar ik op je wacht en wacht.

Het gele blad danst in het park, waaronder we in de schaduw kusten.

En je woorden van liefdesherkenning komen niet uit het hart, je hebt ze gewoon laten vallen.

Refrein:

En nu huil ik, en het doet veel pijn, het geluk is weggevlogen.

Herfstdag, waar ik op je wacht en wacht.

Met wie drink je nu zoet mijn liefde en zeg je dezelfde woorden tegen haar?

En in het voorjaar bloeien de bladeren weer, alleen liefde kun je niet teruggeven.

Refrein:

Ik huil niet meer, het doet geen pijn meer, het geluk is weggevlogen.

Op een herfstdag wacht ik niet langer op je.