Ключики - Ирина Круг

Ты испарился, как во сне, не так тебе сварила кофе.

Дождь на стекле рисует мне знакомый профиль.

А интуиция молчит, я не пойму зачем скучаю.

Вновь дождь в мое окно стучит, но я ему не открываю.

Припев:

Может это к лучшему, даже не пойму.

Я подбираю ключики, я подбираю ключики,

Я подбираю ключики к сердцу твоему.

Висит над городом луна, бросает ветер в лужи листья.

Остались наши имена в красивых письмах.

В который раз учусь прощать и мысли наполняю светом.

Не перестав любовь искать нНа яркой стороне планеты!

Припев:

Может это к лучшему, даже не пойму.

Я подбираю ключики, я подбираю ключики,

Я подбираю ключики к сердцу твоему.

Может это к лучшему, даже не пойму.

Я подбираю ключики, я подбираю ключики,

Я подбираю ключики к сердцу твоему.

Может это к лучшему, даже не пойму.

Я подбираю ключики к сердцу твоему.

Je verdampte, zoals in een droom, de koffie werd niet voor je gezet.

Regen op het glas tekent voor mij een bekend profiel.

En intuïtie zwijgt, ik begrijp niet waarom ik je mis.

Weer klopt de regen op mijn raam, maar ik doe het niet open.

Refrein:

Misschien is het maar het beste, ik begrijp het niet eens.

Ik pak de sleutels, ik pak de sleutels,

Ik pak de sleutels van je hart.

De maan hangt boven de stad, de wind gooit bladeren in plassen.

Onze namen bleven in mooie letters staan.

Opnieuw leer ik te vergeven en mijn gedachten met licht te vullen.

Stop niet met zoeken naar liefde aan de zonnige kant van de planeet!

Refrein:

Misschien is het maar het beste, ik begrijp het niet eens.

Ik pak de sleutels, ik pak de sleutels,

Ik pak de sleutels van je hart.

Misschien is het maar het beste, ik begrijp het niet eens.

Ik pak de sleutels, ik pak de sleutels,

Ik pak de sleutels van je hart.

Misschien is het maar het beste, ik begrijp het niet eens.

Ik pak de sleutels van je hart.