Розы на снегу - Ирина Аллегрова

Завывает осипшая вьюга

За витражным окном в эту ночь.

Провожаю я старого друга

Ровно в полночь.

Я его провожаю молча,

Мне бы только успеть сказать,

Что всегда новогодней ночью

Буду ждать тебя, очень ждать.

Припев:

Стынут слезы мои на морозе.

Каждый год, провожая друзей,

На снегу я сажаю розы,

Зажигаю двенадцать свечей.

Старый год незаметно уходит,

Лишь обнимутся стрелки в часах.

До рассвета по городу бродит,

Не прощаясь.

Причитает осипшая вьюга,

Месяц в небе свернулся в калач.

Старый год провожаю как друга,

Не скрывая надрывистый плач.

Припев.

Стынут слезы мои на морозе.

Каждый год, провожая друзей,

Зажигаю двенадцать свечей.

На снегу я сажаю розы,

Зажигаю двенадцать свечей.

Een hese sneeuwstorm huilt

Achter het glas in lood raam deze nacht.

Ik zie een oude vriend af

Precies om middernacht.

Ik begeleid hem in stilte

Ik heb gewoon tijd om te zeggen

Wat is altijd oudejaarsavond

Ik zal op je wachten, echt wachten.

Refrein:

Mijn tranen bevriezen in de kou.

Elk jaar afscheid nemen van vrienden,

Ik plant rozen in de sneeuw

Ik steek twaalf kaarsen aan.

Het oude jaar glijdt weg

Alleen de wijzers in de klok zullen omarmen.

Tot het ochtendgloren dwaalt hij door de stad,

Geen afscheid nemen.

Een hese sneeuwstorm klaagt,

De maan krulde zich op in de lucht.

Ik zie het oude jaar als een vriend,

Zonder de hysterische kreet te verbergen.

Refrein.

Mijn tranen bevriezen in de kou.

Elk jaar afscheid nemen van vrienden,

Ik steek twaalf kaarsen aan.

Ik plant rozen in de sneeuw

Ik steek twaalf kaarsen aan.