Маэстро - Ирина Аллегрова

Открыт рояль, и ждет клавиатура

того, чьи пальцы прикасались к ней,

кто может так легко и штиль и бурю

прекрасной сделать музыкой своей.

Пусть сцену свет зальет прожекторами,

блесните вертуозностью своей.

Черствее мы становимся с годами,

а музыка нас делает добрей.

Припев:

Маэстро, прошу вас, к роялю

и разгоните музыкой печаль.

Я знаю, родной, вы устали,

но жить без музыки не может ваш рояль.

Играете вы форте или пьяно,

но звуков жизнь рождается струной.

Рояли умирают как ни странно

от звуков, что зовется тишиной.

Припев:

Маэстро, маэстро, прошу вас, к роялю

и разгоните музыкой печаль.

Я знаю, родной, я знаю, вы устали,

но жить без музыки не может ваш рояль.

De piano staat open en het toetsenbord wacht

degene wiens vingers haar aanraakten,

wie kan zo gemakkelijk en kalm en storm

mooi om je eigen muziek te maken.

Laat het podium overspoeld worden met schijnwerpers,

schitter met je virtuositeit.

We worden ongevoeliger naarmate we ouder worden,

en muziek maakt ons vriendelijker.

Refrein:

Maestro, alstublieft, naar de piano

en verdrijf verdriet met muziek.

Ik weet het, lieverd, je bent moe,

maar je piano kan niet leven zonder muziek.

Speel je forte of dronken?

maar uit klanken wordt het leven geboren als een snaar.

Piano's sterven vreemd genoeg

van de geluiden die stilte worden genoemd.

Refrein:

Maestro, maestro, alsjeblieft, aan de piano

en verdrijf verdriet met muziek.

Ik weet het, lieverd, ik weet dat je moe bent,

maar je piano kan niet leven zonder muziek.