Княжна - Ирина Аллегрова

Было да сплыло, что-то забылось —

Время умчалось, хоть плачь.

Роза закрылась, сердце остыло,

Жизнь по углам развела.

Было — любила, было — прощала,

ВЕРИЛА, ВСЁ ВПЕРЕДИ.

Но стал мой милый, как оказалось,

К лучшей подруге ходить!

И пусть теперь я одна,

И пусть уже не жена,

Так же нежна, как она,

Но не нужна…

Буду стоять у окна,

Взгляд подарю, как княжна,

Но не прощу, не впущу

В дом никогда.

Может приснилось, может казалось

В море житейских обид

Всё так красиво было вначале,

И лишь меня ты любил.

Ночи забыты, нет виноватых,

Но на тебя я не злюсь.

Вот уж полгода мы не женаты,

Но я, как прежде, люблю.

Het was ja weggedreven, er was iets vergeten -

De tijd is gevlogen, zelfs gehuild.

De roos is gesloten, het hart is afgekoeld,

Het leven scheurde uiteen.

Het was - geliefd, het was - vergeven,

GELOOFD, ALLES IS VOORUIT.

Maar mijn liefste werd, zo bleek,

Ga naar je beste vriend!

En nu ben ik alleen

En zelfs als niet langer een vrouw,

Zo zacht als zij

Maar je hoeft niet...

Ik zal bij het raam staan

Ik zal je kijken, als een prinses,

Maar ik zal niet vergeven, ik laat je niet binnen

Nooit in huis.

Misschien gedroomd, misschien leek het

In de zee van de grieven van het leven

Alles was zo mooi in het begin

En alleen jij hield van mij.

Nachten zijn vergeten, niemand heeft schuld

Maar ik ben niet boos op je.

We zijn al zes maanden niet getrouwd,

Maar zoals voorheen, ik hou van.