Исповедь - Ирина Аллегрова

Та девочка, котоpой я была,

О славе и любви всегда мечтала,

Она ушла навеки в зеpкала

В тот день, когда я женщиною стала.

Чтоб душу охpанять мою от зла,

Чтоб обо мне молиться тихо Богу,

Она навек осталась недотpогой,

Та девочка, котоpой я была.

Промчатся годы быстpые,

К той девочке на исповедь,

Сама к себе на исповедь

Приду когда-нибудь.

Как ты жила — неистово,

Любила ли — неистово,

В любви искала истину,

Ты каешься — ничуть.

Та девочка, котоpой я была,

Живет вдали светло и безмятежно,

А я сгоpаю каждый день дотла

В костpе безумий и желаний грешных.

Есть у меня и славы два крыла,

И даже улыбается мне счастье,

Так что же я завидую так часто

Той девочке, котоpой я была.

Промчатся годы быстpые,

К той девочке на исповедь,

Сама к себе на исповедь

Приду когда-нибудь.

Как ты жила — неистово,

Любила ли — неистово,

В любви искала истину,

Ты каешься — ничуть.

Промчатся годы быстpые,

К той девочке на исповедь,

Сама к себе на исповедь

Приду когда-нибудь.

Как ты жила — неистово,

Любила ли — неистово,

В любви искала истину,

Ты каешься — ничуть.

Как ты жила — неистово,

Любила ли — неистово,

В любви искала истину,

Ты каешься — ничуть.

Het meisje dat ik was

Ik heb altijd gedroomd van roem en liefde,

Ze ging voor altijd in de spiegels

De dag dat ik een vrouw werd.

Om mijn ziel te beschermen tegen het kwaad,

Om rustig tot God te bidden voor mij,

Ze bleef voor altijd gevoelig,

Het meisje dat ik was.

Snelle jaren gaan voorbij,

Aan dat meisje voor bekentenis,

Aan zichzelf voor bekentenis

Ik zal een keer komen.

Hoe leefde je - verwoed,

Hield je van - hartstochtelijk,

In liefde zocht ik naar de waarheid,

Je hebt berouw - niets.

Het meisje dat ik was

Woont ver weg licht en sereen,

En ik brand elke dag tot de grond toe

In het vuur van waanzin en verlangens van zondaars.

Ik heb ook twee vleugels van glorie,

En zelfs geluk lacht naar me,

Dus waarom ben ik zo vaak jaloers?

Voor het meisje dat ik was.

Snelle jaren gaan voorbij,

Aan dat meisje voor bekentenis,

Aan zichzelf voor bekentenis

Ik zal een keer komen.

Hoe leefde je - verwoed,

Hield je van - hartstochtelijk,

In liefde zocht ik naar de waarheid,

Je hebt berouw - niets.

Snelle jaren gaan voorbij,

Aan dat meisje voor bekentenis,

Aan zichzelf voor bekentenis

Ik zal een keer komen.

Hoe leefde je - verwoed,

Hield je van - hartstochtelijk,

In liefde zocht ik naar de waarheid,

Je hebt berouw - niets.

Hoe leefde je - verwoed,

Hield je van - hartstochtelijk,

In liefde zocht ik naar de waarheid,

Je hebt berouw - niets.