Гимн Ямбургу - Ирина Аллегрова

На север улетает самолет,

От дома в Ямбург три часа полета,

Считая вахты, где-то дочка ждет,

Взрослея в ожидании прилета.

А в белой тундре светит огонек,

Судьба моя, любовь моя и рана,

С тобой друзья и ты не одинок

У самого седого океана.

Полгода днем, полгода ночью,

Стоят на вахте мужики.

Полгода днем, полгода ночью,

Дают огонь газовики.

И каждый раз, встречая Новый год,

В Одессе, в Подмосковье иль в Париже,

Поднимем тост за первый вертолет,

За Ямбург и за всех ребят, кто выжил.

А в белой тундре светит огонек,

Судьба моя, любовь моя и рана,

С тобой друзья и ты не одинок

У самого седого океана.

Полгода днем, полгода ночью,

Стоят на вахте мужики.

Полгода днем, полгода ночью,

Дают огонь газовики.

Er vliegt een vliegtuig naar het noorden

Drie uur vliegen van huis naar Yamburg,

Het horloge tellen, ergens wacht de dochter,

Opgroeien wachtend op de komst.

En in de witte toendra schijnt een licht,

Mijn lot, mijn liefde en wond,

Vrienden zijn bij je en je bent niet alleen

Aan de zeer grijze oceaan.

Zes maanden overdag, zes maanden 's nachts,

De mannen staan ​​op wacht.

Zes maanden overdag, zes maanden 's nachts,

Geef gasmannen.

En elke keer, om het nieuwe jaar te vieren,

In Odessa, in de regio Moskou of in Parijs,

Laten we een toost uitbrengen op de eerste helikopter,

Voor Yamburg en voor alle jongens die het hebben overleefd.

En in de witte toendra schijnt een licht,

Mijn lot, mijn liefde en wond,

Vrienden zijn bij je en je bent niet alleen

Aan de zeer grijze oceaan.

Zes maanden overdag, zes maanden 's nachts,

De mannen staan ​​op wacht.

Zes maanden overdag, zes maanden 's nachts,

Geef gasmannen.