Двое - Ирина Аллегрова

Непростую жизнь выбрали они

И встречали шторм стоя.

И сама судьба не цеплялась к ним,

Потому что их двое.

Говорить ничего не нужно,

Тот, кто был в беде, поймёт и так,

Потому что мужская дружба

Не кончается на словах.

И казалось им, что так будет вечно,

И всегда двоим жить на свете легче,

Жизнь, как коршун, вдруг выбирает жертву,

Будет помнить друг, верный друг.

Но бывает так — погибает друг,

Одному теперь трудно.

Правая рука онемела вдруг

И плывёт во тьме судно.

Говорить ничего не нужно,

Этот жребий выбрала судьба,

Друг уходит, но только дружба

Не кончается и тогда.

И казалось им, что так будет вечно,

И всегда двоим жить на свете легче,

Жизнь, как коршун, вдруг выбирает жертву,

Будет помнить друг, верный друг.

Раньше были вы близкими людьми,

На двоих деля радость.

Только и теперь, в небо воспарив,

Он навек с тобой рядом.

Этот мир, как кусочек хлеба,

Разломился для вас теперь,

Он живёт за тебя на небе,

За него живи на земле.

И казалось им, что так будет вечно,

И всегда двоим жить на свете легче,

Жизнь, как коршун, вдруг выбирает жертву,

Будет помнить друг, верный друг.

Ze kozen voor een moeilijk leven

En ontmoette de storm staande.

En het lot zelf klampte zich niet aan hen vast,

Omdat het er twee zijn.

Je hoeft niets te zeggen

Degene die in de problemen zat zal het begrijpen en zo

Omdat mannelijke vriendschap

Eindigt niet met woorden.

En het leek hun dat het voor altijd zo zou zijn,

En het is altijd makkelijker voor twee om in de wereld te leven,

Het leven kiest, als een vlieger, plotseling een slachtoffer,

Een vriend zal het zich herinneren, een echte vriend.

Maar het gebeurt als volgt - een vriend sterft,

Het is nu moeilijk voor een.

Rechterhand plotseling gevoelloos

En het schip vaart in de duisternis.

Je hoeft niets te zeggen

Dit lot is door het lot gekozen

Een vriend vertrekt, maar alleen vriendschap

Zelfs dan houdt het niet op.

En het leek hun dat het voor altijd zo zou zijn,

En het is altijd makkelijker voor twee om in de wereld te leven,

Het leven kiest, als een vlieger, plotseling een slachtoffer,

Een vriend zal het zich herinneren, een echte vriend.

Vroeger waren jullie hechte mensen

Het delen van vreugde voor twee.

Pas nu, naar de hemel gestegen,

Hij staat voor altijd aan je zijde.

Deze wereld is als een stuk brood

Ben nu kapot voor jou

Hij leeft voor jou in de hemel

Leef voor hem op aarde.

En het leek hun dat het voor altijd zo zou zijn,

En het is altijd makkelijker voor twee om in de wereld te leven,

Het leven kiest, als een vlieger, plotseling een slachtoffer,

Een vriend zal het zich herinneren, een echte vriend.