Tornerai da me - Irama

Giuro è l’ultima mia sigaretta

Guarda la spengo pure già a metà

Come la volta che ti ho detto

Mentre eravamo a letto

Che ero stufo della tua normalità

Lo giuro smetto di fumare

Lo giuro sulla mia famiglia ma

È come quella volta che ho promesso

Come le altre cento

Di scordarti per l’eternità

Non sono buono a fare le promesse

Ma non lo sono neanche con me stesso

E tantomeno a mantenerle quando l’unica richiesta che mi hai fatto è solo un

po' di tempo

Sono un casino l’ammetto

Siamo un casino stupendo

Due rette parallele che non credono al destino scelto

Siamo vivi, siamo solo vivi

Io e te

Quando respiriamo l’alcol della notte

Quando farlo ovunque ci fa essere più vivi

Solamente vivi

Con me

Lasciati scalare come un pianoforte

Voglio gli occhi dell’invidia solo su di noi

Non serve fare piano, non servono dei pretesti

Stringiamo il mondo a tal punto da fargli perdere i sensi

Da farci perdere pensi che troveremo una strada

Una macchina a fari spenti

Una storia senza una trama

Due vite che non rallentano al bordo di una cascata

Ma ormai che ho già perso tutto di te, di te

Scomparire in un lampo

Come cenere e pianto

Poi cercarsi di nuovo senza fine

È una vita che siamo qua

A metà

Provo a dirmi che

Tornerai da me

Tornerai da me la ruota gira per tutti

In quante mi hanno preso a schiaffi

Per non dire a pugni

Quante volte mi hanno detto che sono troppo sballato

Quelle notti chiuso in studio a cantare quanto ho sbagliato

Ma la vita è mia

Fammi un prezzo che ti vendo la malinconia

Io in tasca non ho niente

Mentre lei pretende che la porti fuori a cena

E non di fottere nascosti dagli sguardi in una via

Sono pazzo ma te, tu sei pazza di me

Due piume che non volan via

Siamo fragili insieme

Due cristalli di neve

Questa voglia di bere che porta alla nostalgia

Siamo un casino lo ammetto

Siamo un casino stupendo

Due rette parallele che non credono al destino scelto

Siamo vivi, siamo solo vivi

Io e te

Quando navighiamo senza avere rotte

Quando farlo ovunque ci fa essere più vivi, solamente vivi

Con me

Lasciami provare ad essere più forte

Quelle volte che chiamavi e mi dicevo no

Non serve fare piano, non servono dei pretesti

Stringiamo il mondo a tal punto da fargli perdere i sensi

Da farci perdere pensi che troveremo una strada

Una macchina a fari spenti

Una storia senza una trama

Due vite che non rallentano al bordo di una cascata

Ma ormai che ho già perso tutto di me

Di me

Scomparire in un lampo

Come cenere e pianto

Poi cercarsi di nuovo senza fine

È una vita che siamo qua

A metà

Provo a dirmi che

Scomparire in un lampo

Come cenere e pianto

Poi cercarsi di nuovo senza fine

È una vita che siamo qua

A metà

Provo a dirmi che

Tornerai da me

Ik zweer dat het mijn laatste sigaret is

Kijk, ik zet hem al halverwege uit

Zoals de keer dat ik het je vertelde

Terwijl we in bed lagen

Dat ik je normaliteit zat was

Ik zweer dat ik stop met roken

Ik zweer het op mijn familie, maar

Het is zoals die keer dat ik beloofde

Zoals de andere honderd

Om je voor eeuwig te vergeten

Ik ben niet goed in beloftes doen

Maar ik ook niet voor mezelf

En nog minder om ze te houden als het enige verzoek dat je me hebt gedaan er maar één is

enige tijd

Ik ben een puinhoop, ik geef het toe

We zijn een prachtige puinhoop

Twee parallelle lijnen die niet geloven in het gekozen lot

We leven, we leven alleen

Ik en jij

Wanneer we de alcohol van de nacht inademen

Als we het overal doen, worden we levendiger

Alleen leven

Met mij

Laat jezelf klimmen als een piano

Ik wil de ogen van afgunst alleen op ons

Het is niet nodig om te plannen, er zijn geen voorwendsels nodig

We omhelzen de wereld zo veel dat hij flauwvalt

Om ons te laten verliezen, denk je dat we een manier zullen vinden

Een auto met de koplampen uit

Een verhaal zonder plot

Twee levens die niet vertragen aan de rand van een waterval

Maar nu ik al alles over jou, over jou ben kwijtgeraakt

Verdwijnen in een flits

Als as en tranen

Dan elkaar weer zoeken zonder einde

We zijn hier al een heel leven

Middenin

Ik probeer mezelf dat voor te houden

Je komt bij mij terug

Je komt bij mij terug, het wiel draait voor iedereen

Hoeveel hebben me geslagen

Om nog maar te zwijgen over ponsen

Hoe vaak hebben ze me niet verteld dat ik te high ben?

Die nachten opgesloten in de studio zingend hoe fout ik was

Maar het leven is van mij

Maak me een prijs die ik je melancholisch zal verkopen

Ik heb niets in mijn zak

Terwijl ze eist dat je haar mee uit eten neemt

En niet te neuken voor de ogen in een straat

Ik ben gek, maar jij, jij bent gek op mij

Twee veren die niet wegvliegen

Samen zijn we kwetsbaar

Twee sneeuwkristallen

Deze drang om te drinken die leidt tot nostalgie

We zijn een puinhoop, ik geef het toe

We zijn een prachtige puinhoop

Twee parallelle lijnen die niet geloven in het gekozen lot

We leven, we leven alleen

Ik en jij

Wanneer we zeilen zonder routes te hebben

Als we het overal doen, worden we meer levend, alleen levend

Met mij

Laat me proberen sterker te zijn

Die keren dat je belde en ik zei tegen mezelf nee

Het is niet nodig om te plannen, er zijn geen voorwendsels nodig

We omhelzen de wereld zo veel dat hij flauwvalt

Om ons te laten verliezen, denk je dat we een manier zullen vinden

Een auto met de koplampen uit

Een verhaal zonder plot

Twee levens die niet vertragen aan de rand van een waterval

Maar nu ik mezelf al helemaal kwijt ben

Van mij

Verdwijnen in een flits

Als as en tranen

Dan elkaar weer zoeken zonder einde

We zijn hier al een heel leven

Middenin

Ik probeer mezelf dat voor te houden

Verdwijnen in een flits

Als as en tranen

Dan elkaar weer zoeken zonder einde

We zijn hier al een heel leven

Middenin

Ik probeer mezelf dat voor te houden

Je komt bij mij terug