Milano - Irama, Francesco Sarcina

Ehi, come stai?

Già lo so che stai leggendo

Scendi un attimo

Quei poeti non muoiono mica tra un’ora

Ehi, dove vai?

Aspetta un po'

Andiamo a bere qualcosa, ancora

Che stanotte Milano è così bella che non ti perdona

Lasciamo tutto com'è

Come le strade alle tre

Vieni via con me

Sporcati le ali e fammi togliere

Tutto tranne gli occhi su di te

In un posto che

Anche un gesto stupido è romantico

Per stare con te

E stare con te

Stare con te

Ehi, come mai sei nervosa?

Aspetta un po'

E ti mangi le unghie e io mi mangio le parole

Stretti sotto un balcone, che piove

Ehi, appoggiati qui

È bagnato l’asfalto

Ma vedi che fortuna, ci si vede la luna

Lasciami tutto di te

Come le strade alle tre

Vieni via con me

Sporcati le ali e fammi togliere

Tutto tranne gli occhi su di te

In un posto che

Anche un gesto stupido è romantico

Per stare con te

E stare con te

E stare con te

E stare con te

E stare con te

E stare con te

Hey hoe gaat het?

Ik weet al dat je aan het lezen bent

Kom even naar beneden

Die dichters sterven niet in een uur

Hey waar ga je naartoe?

Wacht even'

Laten we weer wat gaan drinken

Dat Milaan vanavond zo mooi is dat het je niet vergeeft

We laten alles zoals het is

Zoals de straten om drie uur

Kom met me mee

Maak je vleugels vuil en laat me ze eraf halen

Alles behalve de ogen op jou gericht

Op een plek die

Zelfs een stom gebaar is romantisch

Om bij jou te zijn

En bij je zijn

Met jou zijn

Hé, waarom ben je zenuwachtig?

Wacht even'

En jij bijt op je nagels en ik eet je woorden op

Geknepen onder een balkon, het regent

Hé, leun hier

Het asfalt is nat

Maar zie wat een geluk, we zien de maan

Laat me jullie allemaal

Zoals de straten om drie uur

Kom met me mee

Maak je vleugels vuil en laat me ze eraf halen

Alles behalve de ogen op jou gericht

Op een plek die

Zelfs een stom gebaar is romantisch

Om bij jou te zijn

En bij je zijn

En bij je zijn

En bij je zijn

En bij je zijn

En bij je zijn