Se fue para siempre - India Martínez

Me duelen los recuerdos

Al despertarme una mañana

En un amanecer amargo y una fecha enamorada

Se fue para siempre, se fue para siempre

Se fue para siempre mi marinero

Sin rumbo se ha quedao mi barquito velero

Lo tengo yo en mi casa presidentes de su cuerpo

Me desvelo y no te veo, y en tus fotos me recreo

Y me sobra el universo, pero me faltan tus besos

Pero me faltan tus besos

Miro a las estrellas y les digo que:

— Acaso dios mío si me lo merezco… -

Llevaré mis penas dentro de mi pecho

Se fue para siempre mi marinero

Sin rumbo se a quedao mi barquito velero

Lo tengo yo en mi casa presidentes de su cuerpo

Lo mismito que la flor necesita de agua fresca y de caricias de sol

Yo necesito que una cuide mi corazón, hay a mi corazón

Mía, la pena es sólo mía

Me mata la agonía y ésta triste sinrazón

Quiero solamente quiero, entregarte mi anhelo

Y amanecer junto a ti

Y espérame marinero y en el ancho mar y el amplio cielo

Porque sin ti no soy nada

Porque sin ti yo me muero

Se fue para siempre, se fue para siempre

Se fue para siempre mi marinero

Sin rumbo se ha quedao mi barquito velero

Lo tengo yo en mi casa presidentes de su cuerpo

(Bis)

herinneringen doen me pijn

op een ochtend wakker worden

In een bittere dageraad en een verliefde date

Voor altijd verdwenen, voor altijd verdwenen

Mijn matroos is voor altijd weg

Mijn zeilboot is doelloos gebleven

Ik heb het in mijn huis voorzitters van je lichaam

Ik word wakker en ik zie je niet, en op je foto's geniet ik van mezelf

En ik heb genoeg van het universum, maar ik mis jouw kussen

Maar ik mis je kussen

Ik kijk naar de sterren en vertel ze dat:

-Misschien, mijn God, als ik het verdien... -

Ik zal mijn verdriet in mijn borst dragen

Mijn matroos is voor altijd weg

Zonder richting bleef mijn zeilboot

Ik heb het in mijn huis voorzitters van je lichaam

Hetzelfde dat de bloem zoet water en strelingen van de zon nodig heeft

Ik heb iemand nodig die voor mijn hart zorgt, daar is mijn hart

Van mij, het verdriet is alleen van mij

De pijn doodt me en deze trieste redeloosheid

Ik wil gewoon, ik wil je mijn verlangen geven

En naast je wakker worden

En wacht op mij zeeman en in de wijde zee en de wijde lucht

Want zonder jou ben ik niets

Want zonder jou sterf ik

Voor altijd verdwenen, voor altijd verdwenen

Mijn matroos is voor altijd weg

Mijn zeilboot is doelloos gebleven

Ik heb het in mijn huis voorzitters van je lichaam

(bis)