Olvidé Respirar - David Bisbal, India Martínez

Me olvidé de soñar

Mientras lanzaba piedras a la luna

Con la fuerza de una lágrima

Me olvidé despertar a la voz de tus caricias mudas

Quisimos buscaros judas

La luz que no vimos nunca, nunca

Me olvidé respirar, como un beso bajo el agua

Me olvidé respirar, al sentir dejarte atrás

No hay oxígeno de más

No hay palabras, ya no hay tiempo

No puedo más

Desnudame la piel

Y el corsé de mis labios

Me adentraré con mis dedos

En la geografía de tu espalda

Quisimos borrar las dudas

Y no arrepentirnos nunca, nunca, nunca

Me olvidé respirar, como un beso bajo el agua

Me olvidé respirar, al sentir dejarte atrás

No hay oxígeno de más

No hay palabras, ya no hay tiempo

No puedo más

Sólo una esperanza que nos lleve lejos

Lléname las ganas de volverte a amar

Me olvidé respirar

Me olvidé respirar, al sentir dejarte atrás

No hay oxígeno de más

No hay palabras, ya no hay tiempo

No puedo más

Ik vergat te dromen

Terwijl je stenen naar de maan gooit

Met de kracht van een traan

Ik vergat wakker te worden met de stem van je stille liefkozingen

We wilden je zoeken Judas

Het licht dat we nooit, nooit hebben gezien

Ik vergat te ademen, als een kus onder water

Ik vergat te ademen, voelde me je achter te laten

geen extra zuurstof

Er zijn geen woorden, er is geen tijd

ik kan niet meer

ontbloot mijn huid

En het korset van mijn lippen

Ik ga naar binnen met mijn vingers

In de geografie van je rug

We wilden de twijfels wegnemen

En nooit, nooit, nooit spijt

Ik vergat te ademen, als een kus onder water

Ik vergat te ademen, voelde me je achter te laten

geen extra zuurstof

Er zijn geen woorden, er is geen tijd

ik kan niet meer

Gewoon een hoop die ons meeneemt

Vul me met het verlangen om weer van je te houden

Ik vergat te ademen

Ik vergat te ademen, voelde me je achter te laten

geen extra zuurstof

Er zijn geen woorden, er is geen tijd

ik kan niet meer