Шаткость - Illumate

Интро: Logonaut

Хотя мы и предпочитаем не озвучивать этого, особенно в молодости,

В глубине души мы надеемся на то, что, в конечном счёте,

Нам удастся достичь совершенства в определённых жизненных сферах.

Мы мечтаем о том дне, когда обретём идеальные гармоничные отношения,

Приносящую глубокое чувство удовлетворения работу,

Счастливую семейную жизнь и уважение окружающих.

Но жизни свойственно озадачивать нас множеством невзгод.

Первый Куплет:

Рэп — небезопасная канатная дорожка.

По ней я пробираюсь аккуратно, осторожно.

По ней перемещаюсь, поднимаясь понемножку.

Я начал со дна, потом был у подножья,

А щас же едва взгляд бросаю под ножки —

Я бледен, поник, как заряженный ношпой Noize.

Хоть уверенно скинул изношенный слой,

Тормозит ведь изрядно страховочный пояс.

Я до сих пор ещё не принял риски,

А жанр вынуждает быть эквилибристом.

Don’t be a киска!

Ты накупил строп.

Мэйт, не слишком ли низко теперь врубить стоп?

Говорил, что убийца всех этих котов,

А сейчас приглядись-ка, каков же итог?

Где вершины, раздетый, босой?

Альпинист не выбирает пики, коль хребет не крутой.

Ты услышал?

Припев:

Но я привык поддержки чуждаться,

Ведь их руки в бока, как в шиатцу.

Отсюда вымерял каждый шаг свой

Я сам: жизнь, как на палубе, шатк…

Второй Куплет:

Поначалу это баловство:

Раскачивает только балансборд.

Затем это отчасти баловство:

Ты стоишь, идя на холостом.

А потом едва ли баловство:

С ними на ножах, как кровосток.

И в конце вообще не баловство,

Когда уже висишь на волосок!

Кем стал бы, его порви я?

Сквозь судьбы перипетии

Нёс огонь с Олимпа им,

Так почему гипотермия?

Я промёрз и обморожен.

Вечных грёз своих заложник.

Стоило ли брать за вожжи,

Коли сам коня стреножил?

Без шуток, каждый фэн знает, нет тайны,

Что я не соблёл ни одного дедлайна:

Пишу всё last night,

Спешу, как подобает лишь Tech N9ne'y.

Мой маршрут, он пролетает по слэклайну,

И, теряя равновесие, стал параноиком.

Из записей в песни, канал — в туровой влог.

Из нёрда в murderer:

Эта ракетка — мухобойка.

Даже стоя на ногах нетвёрдо,

Нужно одержать победу: я — Юра Бойка.

А у меня времени всё меньше на истечение таймера,

И как при приближении лавины разрушительной в обречении замер я.

В заключении камеры, там находясь, я едва не потух.

В заключении решительней ставя стопу на стропу,

Я не сдаюсь, и, хоть я устаю, я устою.

Не сдаюсь, и, хоть я устаю, я устою.

Не сдаюсь, и, хоть я устаю, я устою.

Не сдаюсь, и, хоть я устаю, я устою.

Не сдаюсь, и, хоть я устаю, я устою.

Не сдаюсь, и, хоть я устаю, я устою.

Не сдаюсь, и, хоть я устаю, я устою.

Не сдаюсь, и, хоть я устаю, я устою.

Intro: Logonaut

Hoewel we het liever niet zeggen, vooral als we jong zijn,

In het diepst van ons hart hopen we dat, uiteindelijk,

We zullen uitmuntendheid kunnen bereiken op bepaalde gebieden van het leven.

We dromen van de dag dat we een ideale harmonieuze relatie zullen vinden,

Een zeer bevredigende baan,

Gelukkig gezinsleven en respect voor anderen.

Maar het leven heeft de neiging ons met veel ontberingen in de war te brengen.

Eerste couplet:

Rap is een onveilige kabelbaan.

Ik baan me er voorzichtig een weg langs.

Ik loop er langs, beetje bij beetje stijgend.

Ik begon onderaan, toen stond ik aan de voet,

En op dit moment kijk ik nauwelijks onder mijn voeten -

Ik ben bleek, hangend, als geladen met Noize.

Hoewel hij vol vertrouwen de versleten laag afwierp,

De veiligheidsgordel vertraagt ​​immers.

Ik heb nog steeds de risico's niet genomen,

En het genre dwingt je om een ​​koorddanser te zijn.

Wees geen poesje!

Je hebt een slinger gekocht.

Matt, is het nu niet te laag om te stoppen?

Hij zei dat de moordenaar van al deze katten,

En nu nog eens goed kijken, wat is het resultaat?

Waar zijn de toppen, uitgekleed, op blote voeten?

Een klimmer kiest geen toppen als de bergkam niet steil is.

Hoorde je?

Refrein:

Maar ik ben gewend om steun te vermijden,

Hun handen liggen immers naast hen, zoals bij shiatsu.

Vanaf hier mat hij elke stap

Ikzelf: leven, zoals aan dek, wankel ...

Tweede couplet:

In eerste instantie is dit een grap:

Zwaait alleen het balansbord.

Dan is dit een soort grap:

Je staat, loopt inactief.

En dan nauwelijks een grap:

Met hen op messen, als bloeddorstige.

En uiteindelijk helemaal geen verwennerij,

Als je al aan een zijden draadje hangt!

Wie zou ik worden als ik het verscheur?

Door het lot van wendingen

Hij droeg vuur van Olympus naar hen,

Dus waarom onderkoeling?

Ik ben koud en bevroren.

Eeuwige dromen van hun gijzelaar.

Was het de moeite waard om de teugels bij de hand te nemen?

Als hij het paard zelf strompelde?

Geen grapje, elke fan weet dat er geen mysterie is

Dat ik geen enkele deadline heb gemist:

Ik schrijf alles gisteravond

Ik heb haast, zoals het alleen Tech N9ne'y betaamt.

Mijn route, hij vliegt over de slackline

En toen hij zijn evenwicht verloor, werd hij paranoïde.

Van opnames tot liedjes, de zender tot een tourvlog.

Van nerd tot moordenaar:

Dit racket is een vliegenmepper.

Zelfs wankel staan,

Je moet winnen: ik ben Yura Boyka.

En ik heb steeds minder tijd om de timer te laten verlopen,

En toen een vernietigende lawine naderde, verstijfde ik in onheil.

Aan het einde van de cel, daar ik was, ging ik bijna naar buiten.

Kortom, de voet steviger op de tilband zetten,

Ik geef niet op, en ook al word ik moe, ik zal doorzetten.

Ik geef niet op, en ook al word ik moe, ik zal standhouden.

Ik geef niet op, en ook al word ik moe, ik zal standhouden.

Ik geef niet op, en ook al word ik moe, ik zal standhouden.

Ik geef niet op, en ook al word ik moe, ik zal standhouden.

Ik geef niet op, en ook al word ik moe, ik zal standhouden.

Ik geef niet op, en ook al word ik moe, ik zal standhouden.

Ik geef niet op, en ook al word ik moe, ik zal standhouden.