Кроме пустоты - STED.D, Illumate

Выхожу на стаю, проверяю гонор

В моей спине живого места нет от их уколов

Власть рушит судьбы людям, мне это знакомо

Я разлагаюсь в мире в золотых оковах

Вижу новый повод оставить дорогу

Новый день, как глоток Столичной, возвращает в норму

«Всё лишь портрет себя!»

— твердят люди с портретом бога

И я пишу, но та мазня напоминает омут

Разбегаясь, прыгаю прямо в руки к тем монстрам

Всё, что хотел сказать, оставил в попытках стать взрослым

Мне похуй на их hate — они меня лишь веселят

Никто не может ненавидеть сильнее себя!

Всё, что было прежде, станет ничем

Тот хаос внутри меня знает выход из всех вещей

Мы — всего лишь крохи пыли, сметённые в угол тьмы

Поверь, здесь нет ничего, кроме ёбаной пустоты

Я пытаюсь тебя любить, но не вижу в себе любви:

Я не чувствую ничего, кроме ёбаной пустоты

Пытаюсь проснуться трезвым, но что-то бьёт мне под дых:

Я не чувствую ничего, кроме ёбаной пустоты

Всё, что есть, превращаю в пепел, пусть ветер развеет дым:

Я не чувствую ничего, кроме ёбаной пустоты

Даже если ты умрешь, твоя смерть не изменит мир

Ведь в мире нет ничего, кроме ёбаной пустоты

Вымаливаешь в сумерках мудрости у Совы?

Но так бывает, что мир тускнет, дни пресны, как вкус воды

Горы проблем только растут, а гор хочется золотых

И мы бежим от одиночества в обществе наркоты

И кажется, ты – просто пленник зияющей пустоты

И мы – лишь крохи в древнем небе, сияющем от Звезды

Не верь, внутри мы сами звёзды: в нас плещется та же пыль!

А ты был в дрёме: мой куплет, словно действенный нашатырь

Я прожжённый в этом деле, прожжённее, чем Икар

Я прожжённый в этом деле, прожжённее Жанны Д’Арк

Когда-то себя посеяв, прошёл через жернова

Сейчас же настало время свой пожинать урожай

Знай, нет таких, кто не падали

Ты не один и не в вакууме

Чтоб победить, ищешь тактику

Но ты пойми: мир не враг тебе

Да, холоден и полон тьмы

Но в нём ещё горят костры

В нём – ты, а значит, в нём уже чуть меньше необъятной пустоты

У людей их чувства отправлены в карантин –

Я вновь ощущаю всё, кроме грёбаной пустоты

Пробуждаюсь от того, как рвёт душу любовный пыл:

Я вновь ощущаю всё, кроме грёбаной пустоты

Я танцую на углях и вдыхаю горячий дым:

Я вновь ощущаю всё, кроме грёбаной пустоты

Когда ты снова умрёшь, то проснёшься уже иным

Ведь Космос полон миров, кроме грёбаной пустоты

У людей их чувства отправлены в карантин –

Я вновь ощущаю всё, кроме грёбаной пустоты

Пробуждаюсь от того, как рвёт душу любовный пыл:

Я вновь ощущаю всё, кроме грёбаной пустоты

Я танцую на углях и вдыхаю горячий дым:

Я вновь ощущаю всё, кроме грёбаной пустоты

Когда ты снова умрёшь, то проснёшься уже иным

Ведь Космос полон миров, кроме грёбаной пустоты

Ik ga naar de kudde, ik controleer de ambitie

Er is geen leefruimte in mijn rug van hun injecties

Macht vernietigt het lot van mensen, ik weet dit

Ik verval in de wereld in gouden kettingen

Ik zie een nieuwe reden om de weg te verlaten

Een nieuwe dag, als een slokje Stolichnaya, keert terug naar normaal

“Alles is gewoon een portret van jezelf!”

- zeg mensen met een portret van God

En ik schrijf, maar die klodder lijkt op een zwembad

Ik ren naar boven en spring recht in de handen van die monsters

Alles wat ik wilde zeggen, achtergelaten in een poging om volwassen te worden

Ik geef geen fuck om hun haat - ze maken me gewoon aan het lachen

Niemand kan meer haten dan zichzelf!

Alles wat vroeger was, wordt niets

Die chaos in mij weet een uitweg uit alle dingen

We zijn slechts kruimels stof die in een hoek van duisternis zijn geveegd

Geloof me, er is hier niets anders dan verdomde leegte

Ik probeer van je te houden, maar ik zie geen liefde in mezelf:

Ik voel niets anders dan verdomde leegte

Ik probeer nuchter wakker te worden, maar er schiet me iets te binnen:

Ik voel niets anders dan verdomde leegte

Alles wat is, verander ik in as, laat de wind de rook verdrijven:

Ik voel niets anders dan verdomde leegte

Zelfs als je sterft, zal je dood de wereld niet veranderen

Want er is niets in de wereld dan een verdomde leegte

In de schemering bedelen om wijsheid van de Uil?

Maar het gebeurt dat de wereld donker wordt, de dagen saai zijn, zoals de smaak van water

Bergen van problemen worden alleen maar groter, en bergen willen goud

En we vluchten voor eenzaamheid in een drugsmaatschappij

En het lijkt erop dat je slechts een gevangene bent van de gapende leegte

En we zijn slechts kruimels in de oude hemel die schijnt van de ster

Geloof niet, van binnen zijn we zelf sterren: hetzelfde stof spat in ons op!

En je sliep: mijn vers is als een effectieve ammoniak

Ik ben gehard in deze business, gehard dan Icarus

Ik ben gehard in deze business, gehard door Jeanne D'Arc

Toen hij zichzelf eenmaal had gezaaid, ging hij door de molenstenen

Dit is het moment om je oogst binnen te halen

Weet dat er niemand is die niet is gevallen

Je bent niet alleen en niet in een vacuüm

Om te winnen, op zoek naar tactieken

Maar je begrijpt: de wereld is niet je vijand

Ja, koud en vol duisternis

Maar er branden nog steeds vuren in

Je zit er in, wat betekent dat het al iets minder immense leegte heeft

Mensen hebben hun gevoelens in quarantaine geplaatst -

Ik voel alles weer behalve de verdomde leegte

Ik word wakker van hoe liefdesijver de ziel breekt:

Ik voel alles weer behalve de verdomde leegte

Ik dans op de kolen en adem de hete rook in:

Ik voel alles weer behalve de verdomde leegte

Als je weer sterft, word je anders wakker

Want de kosmos is vol werelden, behalve de verdomde leegte

Mensen hebben hun gevoelens in quarantaine geplaatst -

Ik voel alles weer behalve de verdomde leegte

Ik word wakker van hoe liefdesijver de ziel breekt:

Ik voel alles weer behalve de verdomde leegte

Ik dans op de kolen en adem de hete rook in:

Ik voel alles weer behalve de verdomde leegte

Als je weer sterft, word je anders wakker

Want de kosmos is vol werelden, behalve de verdomde leegte