La Violence (Featuring Soprano (Psy 4 De La Rime) - IAM, Soprano, Bruno Coulais

Y a quoi d’plus violent qu’une main qui s’lève

Sur une mère qui s’lève à l’aube pour habiller ses gosses

Le père rentre et s’traîne, instinct féroce

Victime de l'époque,

compression d’personnel

La boîte brasse des milliards et fait croire qu’elle sommeille

C’est violent, une femme de quarante ans qui bouge plus les épaules

À force de frotter l’sol

Y a tellement d’bordel dans la piaule

Qu’on revoit les leçons dans les halls

Et ils parlent d'égalité d’chances, putain c’est drôle, de quoi j’me mêle

Ils votent les lois après s'être rempli l’bide

Mais connaissent-ils la violence d’une assiette vide

Un cadre de vie sordide, fine cloison

Et quand en bas ça sonne, c’est souvent l’voisin qui répond

XXX les naïfs décrochent

La routine a tué les proches

Brutalement, où l’on t’ment comme Desproges

Alors qui croire, dis-moi, et qu’font nos foutus leaders

Quand les pauvres ingèrent des bombes alimentaires à Lidl

Subissent un véto des videurs

Et se retirent dépités, débiter des vannes, abrités

Sous le porche d’une cité ou d’une résidence

Peu importe s’ils nous voient pas dociles

C’est qu’les canines ont poussé à force d’ouïr «c'est pas possible»

Entre terre, enfer et paradis, nos pas oscillent

La brutalité qui envahit la ville doucement nous phagocyte

La violence, c’est ces jeunes qu’ont jamais connu d’G.A.V

Mais dont l’faciès en a fait baver

Jamais d’accrocs en cours, qui bossent comme des dératés

Qu’le pays dirige vite, dès l’premier ennui direct en C.A.P

C’est l’heure de dévoiler c’que bon nombre d’entre nous pensent

La vraie nature d’la violence

XXX d’envoyer un S.O.S

Des mots aux poings serrés, c’est pire qu’une XXX d’un CRS

Des graines qu’on arrose avec l’essence dès l’adolescence

Des chrysanthèmes offerts par la violence, la prouesse

D’agiter ses lèvres pour vous faire brouter

Tous ces huissiers du monde qui disent qu’l’Afrique est endettée

Ces graines mal arrosées dès l’adolescence

Deviennent des chrysanthèmes offerts par la violence

J’ai vu la violence dans l'œil d’un môme poché

Dans l’ecchymose laissée

Tendre legs d’un père, d’une vie morose glacée

J’l’ai vue enlacer vicieusement l’innocence

Prendre l’hostie et aller à confesse en quête de clémence

Le tout sans faire pénitence

Peser de tout son poids d’un côté d’la balance

Aux quatre coins de France comme à l’ANPE

Souvent le sourire n’est qu’apparence

J’l’ai vue terrasser les cœurs, enlaidissant les fois les plus pures

Parader crânement en char fait d’métaux les plus durs

Sûr dans l’allure, s’affichant ou crachant sur les murs

Cachant l’symbole gravé, nos raps XXX signe du futur

J’l’ai vue sombre, lourd silence quand la mort passe

Au bruit assourdissant, déchirant, quand l’amour casse

J’l’ai vue manuscrite, avis d’expulsion, et au même moment

Politiques sans aucune sanction ni même d’explication

J’l’ai entendue dans d’minables excuses faites à un garçon

Venant d’passer seize ans d’sa vie pour rien en prison

Dans l’savoir que certains à leurs gosses donnent

Leur faisant croire dès l’plus jeune âge

Que la couleur fait l’homme, pas c’qui bat dans sa cage

J’l’ai vue partout en tenue camouflage, fondue dans l’décor

Posant ses pièges invisibles, fondant sur les corps

Dans l’indifférence face à un gobelet vide

L’insolence d’un plan serré sur des p’tits ventres

Qui n’ont que le vide à gober

J’ai entendu son rire cynique sous la voûte résonner

Frappant l’aveugle sur les chemins de lumière jalonnés

XXX d’envoyer un S.O.S

Des mots aux poings serrés, c’est pire qu’une XXX d’un CRS

Des graines qu’on arrose avec l’essence dès l’adolescence

Des chrysanthèmes offerts par la violence, la prouesse

D’agiter ses lèvres pour vous faire brouter

Tous ces huissiers du monde qui disent qu’l’Afrique est endettée

Ces graines mal arrosées dès l’adolescence

Deviennent des chrysanthèmes offerts par la violence

La violence, c’est l’opé préméditée d’un gosse

Livré à lui-même, cherchant une famille pour accroche

En ayant la sienne sans l’savoir, croyant laisser un mort

Noyant l’Malin, dirigeant mal sa vie XXX et tenir

Face au temps qui l’bouffe, sans pouvoir fuir

La violence, c’est d’vouloir mourir à dix piges pour s’en sortir

La violence, c’est d’refuser d’croire qu’des gens souffrent

Qu’des gens s’perdent

Et qu’d’autres étouffent quand y a pas d’aide

La violence, c’est d’laisser crever des gens en hiver

Sans toit, sur le fer ou le béton, on peut pas rester clair

Et puis comment s’tenir

La vie prend l’dessus sur l’malheur

Car pour les mômes, c’est dans la rue qu’ils trouvent leurs valeurs

La violence, c’est d’laisser croire qu’ils sont sur l’bon chemin

En plus, parler d’eux comme une race à part d’chiens

La violence, c’est d’voir un politicard véreux qui s’en sort même mieux

Dirigeant nos efforts, demande pas XXX p’t-être mieux

On fait avec c’qu’on a car y a rien autour

Le rien on l’comble, mais la violence c’est devoir y rester sourd

Prétextant qu'ça pue dans les tours

Deals dans les cours, c’est nous qu’on s’goure

Pour l’instant, la violence, qui la savoure

On dirait qu’on est là pour le bien ou l’amour pour qu’le mal sorte

Et quand ça va pas, c’est les CRS à nos portes

Pour conclure, la violence dans c’cas est naturelle

On reste des humains et pas des animaux qu’on surveille

Wat is er gewelddadiger dan een rijzende hand?

Over een moeder die bij zonsopgang opstaat om haar kinderen aan te kleden

De vader komt binnen en sleept zichzelf voort, woest instinct

slachtoffer van de tijd,

verkleinen

De doos brouwt miljarden en doet alsof hij slaapt

Het is gewelddadig, een veertigjarige vrouw die haar schouders niet meer beweegt

Door over de grond te wrijven

Er is zoveel bordeel in de kamer

Dat we de lessen terugkijken in de zalen

En ze praten over gelijke kansen, verdomme wat grappig, waar begin ik aan

Ze stemmen de wetten nadat ze de buik hebben gevuld

Maar kennen ze het geweld van een leeg bord?

Een smerige leefomgeving, dunne wand

En als het beneden gaat, is het vaak de buurman die antwoordt

XXX de naïeve pick-up

Routine doodde dierbaren

Brutaal, waar ze tegen je liegen zoals Desproges

Dus wie moet ik geloven, vertel me, en wat onze verdomde leiders aan het doen zijn?

Wanneer de armen voedselbommen binnenkrijgen bij Lidl

Lijdt een veto van de uitsmijters

En terugtrekken geërgerd, spugen, beschut

Onder de veranda van een stad of woning

Het maakt niet uit of ze ons niet volgzaam zien

Het is dat de hoektanden zijn gegroeid door te horen "het is niet mogelijk"

Tussen aarde, hel en paradijs wankelen onze stappen

De brutaliteit die de stad binnendringt, overspoelt ons zachtjes

Geweld zijn deze jonge mensen die G.A.V . nooit hebben gekend

Maar wiens gezicht het deed kwijlen

Nooit een storing in uitvoering, die werken als een hel

Laat het land snel regeren, vanaf de eerste directe problemen in C.A.P.

Het is tijd om te onthullen wat velen van ons denken

De ware aard van geweld

XXX om een ​​S.O.S.

Woorden met gebalde vuisten, het is erger dan een XXX uit een CRS

Zaden die we vanaf de adolescentie met benzine water geven

Chrysanten aangeboden door geweld, dapperheid

Om zijn lippen te bewegen om je te laten grazen

Al deze deurwaarders van de wereld die zeggen dat Afrika schulden heeft

Deze slecht bewaterde zaden uit de adolescentie

Word chrysanten aangeboden door geweld

Ik zag het geweld in het oog van een gestroopt kind

In de blauwe plek links

Tedere erfenis van een vader, van een ijzig somber leven

Ik zag haar venijnig onschuld omarmen

Neem de gastheer en ga biechten op zoek naar clementie

Allemaal zonder boete te doen

Leg al je gewicht aan één kant van de weegschaal

Zowel in de vier hoeken van Frankrijk als op de ANPE

Vaak is de glimlach slechts schijn

Ik zag haar harten verpletteren, waardoor de puurste tijden lelijk werden

Dapper paraderen in een tank gemaakt van de hardste metalen

Veilig in uiterlijk, pronken of spugen op de muren

Het gegraveerde symbool verbergend, ons XXX raps-teken van de toekomst

Ik zag haar donkere, zware stilte wanneer de dood voorbijgaat

Naar het oorverdovende, hartverscheurende geluid, wanneer de liefde breekt

Ik zag het met de hand geschreven, uitzettingsbevel, en tegelijkertijd

Beleid zonder enige sanctie of zelfs uitleg

Ik hoorde haar in een flauwe verontschuldiging aan een jongen

Hij heeft net zestien jaar van zijn leven voor niets in de gevangenis doorgebracht

In de wetenschap dat sommigen aan hun kinderen geven

Ze van jongs af aan laten geloven

Dat de kleur de man maakt, niet wat er klopt in zijn kooi

Ik zag haar overal in camouflage, weggesmolten naar de achtergrond

Zet zijn onzichtbare vallen neer en stort neer op de lichamen

Onverschillig voor een lege beker

De brutaliteit van een strak plan op kleine buikjes

Die alleen leegte hebben om te slikken

Ik hoorde zijn cynische lach weerklinken onder de boog

De blinden slaan op de bezaaide paden van licht

XXX om een ​​S.O.S.

Woorden met gebalde vuisten, het is erger dan een XXX uit een CRS

Zaden die we vanaf de adolescentie met benzine water geven

Chrysanten aangeboden door geweld, dapperheid

Om zijn lippen te bewegen om je te laten grazen

Al deze deurwaarders van de wereld die zeggen dat Afrika schulden heeft

Deze slecht bewaterde zaden uit de adolescentie

Word chrysanten aangeboden door geweld

Geweld is met voorbedachten rade van een kind

Aan zichzelf overgelaten, op zoek naar een gezin om aan vast te houden

Door de zijne te hebben zonder het te weten, denkend dat hij een dode achterlaat

De duivel verdrinken, zijn leven verkeerd sturen XXX en vasthouden

Geconfronteerd met de tijd die het opeet, zonder te kunnen vluchten

Geweld is willen sterven op tienjarige leeftijd om eruit te komen

Geweld is weigeren te geloven dat mensen lijden

Dat mensen verdwalen

En anderen stikken als er geen hulp is

Geweld laat mensen sterven in de winter

Zonder dak, op ijzer of beton kunnen we niet vrij blijven

En hoe je je dan moet gedragen?

Het leven neemt het ongeluk over

Want voor de kinderen is het op straat dat ze hun waarden vinden

Het geweld is om mensen te laten geloven dat ze op de goede weg zijn

Trouwens, praat erover als een ras, afgezien van honden

Geweld is een corrupte politicus zien die het nog beter doet

Leid onze inspanningen, vraag niet om XXX misschien beter

We doen met wat we hebben, want er is niets in de buurt

Het niets dat we vullen, maar geweld is er doof voor moeten blijven

Beweren dat het stinkt in de torens

Deals in de rechtbanken, wij zijn degenen die er niets om geven

Voor nu, het geweld, wie geniet ervan

Het lijkt erop dat we hier zijn voor het goede of om het slechte eruit te halen

En als het niet gaat, is het de CRS voor onze deur

Tot slot, het geweld in dit geval is natuurlijk

We blijven mensen en geen dieren waar we naar kijken