Terre aride - IAM, Nuttea

Le sûr de rien, le manque de tout empêche de rester lucide

Et le doute charge au pas de course, voiler les gens qu’il décime

Les yeux rivés sur ce tableau ou tous ces chiffres défilent

Combien d’avenir se décide?

Combien vont grossir la pile?

A la dérive, bien sûr qu’on l’est quand on se sent inutile

Pour exister, il faut ramer comme dans un drakkar viking

Planter au bord de la route, avec nos tronches de victimes

Chaque jour qui passe, nos dos se voûtent et peu à peu ils s’effritent

On punit plus les trop avides et les faits nous le confirment

Quid de leur justice?

Une vieille infirme

Un peu sourde, un peu myope, un peu presbyte

Très maline quand il s’agit de tour de magie

(Ils, sont tapis des fois ce pays, comme une grosse gourmandise)

Toi tu penses avoir des miettes en remplissant leurs valises

Tout appelle à l’unité, tu fais des choix qui divisent

C’est comme donner les clés de ta vie à ceux qui te maîtrisent

Les idées foireuses, on sait ce que ça attise, on sait ce que ça attire

Surtout ce qui les motive, cracher leur venin comme une vipère aspic

Ces serpents là ne peuvent évoluer qu’en terrain aride

Ce qui se dessine au loin me pétrifie, je vois à quoi ils s’identifient

Quand l’air se densifie, alors la lutte s’intensifie

Ce que tu veux construire, nous on en veut pas

Pour tes erreurs passées, on ne paiera pas

Ta vision de ce monde c’est le non-retour

T'étonne pas si un jour ça fait boom, boom, boom

Tu verras, ce jour-là, tous les poings s'élever

Refuser d’une seule voix, mirador et barbelés

Tes lois scélérates nous on en veut pas

Ton contrat moral, garde le pour toi

Quand t’impose tes vues sans aucun recours

T'étonne pas si un jour ça fait boom, boom, boom, boom

Pourquoi passer une vie entière à ressasser la colère?

C’est pareil à la fin, le monde gagne, on a beau faire

Des gesticulations, quémander un peu d’air

Mais nos villes, grises, crèvent, alors ils plantent un peu d’herbe

J’habite là où les bougres ne voient que leurs prés carrés

Dans le secteur, les droits de l’Homme faudrait les redéclarer

Le béton mange l’espace, même pas un petit parc

Le petit chef d’hier est devenu leur petit mac

Du coup on manif, la violence fait écho massif

Déguisé en alter, des casseurs néo-nazis

Ça ne passe pas aux assises, open-bar au racisme

Revenir aux racines, non je place plus haut ma cible

Entend claquer le fouet sur un gros amas de peine

Il porte bien son nom ce con de travail à la chaîne

Le taff disparaît, ne reste que le bleu des veines

Écœuré par la vie, emménagé chez BFM

Répression, je vois écris le plan gras

Le citoyen lambda subit la loi des gens bad

Regarde l’horizon, les gros nuages s'épaississent

Je rêve démocratie, pas tyrannie des dépressifs

A défaut de nous faire passer tous au fil de l'épée

On nous distribue la vaseline en tube de l'été

Bientôt le prix de l’eau étalonné par un baril

Foulé par nos pieds, de plus en plus de terre aride

Ce que tu veux construire, nous on en veut pas

Pour tes erreurs passées, on ne paiera pas

Ta vision de ce monde c’est le non-retour

T'étonne pas si un jour ça fait boom, boom, boom

Tu verras, ce jour-là, tous les poings s'élever

Refuser d’une seule voix, mirador et barbelés

Tes lois scélérates, nous on en veut pas

Ton contrat moral, garde le pour toi

Quand t’impose tes vues sans aucun recours

T'étonne pas si un jour ça fait boom, boom, boom, boom

Et ces grands capitaines n’ont fait que soulever du sable…

De zekerheid van niets, het ontbreken van alles verhindert lucide te blijven

En twijfel stormt op de vlucht en versluiert de mensen die het decimeert

Ogen geklonken op dit schilderij waar al deze figuren scrollen

Hoeveel toekomst wordt er beslist?

Hoeveel zal de stapel groeien?

Op drift, natuurlijk zijn we als we ons nutteloos voelen

Om te bestaan, moet je roeien als in een Vikingschip

Plant langs de kant van de weg, met onze gezichten van slachtoffers

Met elke dag die voorbijgaat, buigen onze ruggen en beetje bij beetje brokkelen ze af

We straffen de hebzuchtigen niet meer en de feiten bevestigen het

Hoe zit het met hun gerechtigheid?

Een oude kreupele

Een beetje doof, een beetje bijziend, een beetje presbyopisch

Heel slim als het gaat om goocheltrucs

(Ze, soms ligt dit land op de loer, als een grote vraatzucht)

Je denkt dat je kruimels hebt door hun koffers te vullen

Alles vraagt ​​om eenheid, je maakt keuzes die verdelen

Het is alsof je de sleutels van je leven geeft aan degenen die jou beheersen

Slechte ideeën, we weten wat het in beweging brengt, we weten wat het aantrekt

Wat hen vooral motiveert, hun gif spuwen als een adder?

Deze slangen kunnen alleen evolueren in droog terrein

Wat opdoemt in de verte versteent me, ik zie waar ze zich mee identificeren

Als de lucht dikker wordt, wordt het gevecht heviger

Wat u wilt bouwen, willen wij niet

Voor je fouten uit het verleden, we betalen niet

Jouw kijk op deze wereld is geen terugkeer

Wees niet verbaasd als het op een dag boem, boem, boem gaat

Je zult zien dat op die dag alle vuisten zijn geheven

Weigeren met één stem, wachttoren en prikkeldraad

Uw slechte wetten die we niet willen

Je morele contract, hou het voor jezelf

Wanneer u uw mening oplegt zonder enig verhaal

Wees niet verbaasd als het op een dag boem, boem, boem, boem gaat

Waarom een ​​leven lang stilstaan ​​bij woede?

Het is uiteindelijk hetzelfde, de wereld wint, wat er ook gebeurt

Poseren, smeken om wat lucht

Maar onze steden, grijs, sterven, dus planten ze wat gras

Ik woon waar de kruiperds alleen hun vierkante weilanden zien

In de sector moeten mensenrechten opnieuw worden verklaard

Beton vreet ruimte, zelfs geen klein park

De kleine chef-kok van gisteren is hun kleine pooier geworden

Plots demonstreren we, het geweld weergalmt massaal

Vermomd als eigenaardigheden, neonazistische schurken

Het passeert de assisen niet, open-bar voor racisme

Terug naar de roots, nee ik stel mijn doel hoger

Hoor de zweep kraken op een grote hoop pijn

Deze eikel aan de lopende band heeft de toepasselijke naam

De taf verdwijnt, alleen blijft het blauw van de aderen

Ziek van het leven, verhuisd naar BFM

Onderdrukking, ik zie het vetplan schrijven

De gewone burger onderwerpt zich aan de wet van slechte mensen

Kijk naar de horizon, de grote wolken worden dikker

Ik droom van democratie, niet van tirannie van depressieve mensen

Er niet in slagen om ons allemaal naar het zwaard te brengen

We krijgen de Vaseline in de tube van de zomer uitgedeeld

Binnenkort de prijs van water gekalibreerd door een vat

Vertrapt door onze voeten, steeds meer onvruchtbaar land

Wat u wilt bouwen, willen wij niet

Voor je fouten uit het verleden, we betalen niet

Jouw kijk op deze wereld is geen terugkeer

Wees niet verbaasd als het op een dag boem, boem, boem gaat

Je zult zien dat op die dag alle vuisten zijn geheven

Weigeren met één stem, wachttoren en prikkeldraad

Je gemene wetten, we willen ze niet

Je morele contract, hou het voor jezelf

Wanneer u uw mening oplegt zonder enig verhaal

Wees niet verbaasd als het op een dag boem, boem, boem, boem gaat

En die grote kapiteins schopten net zand op...