Introduzione - I Cani

Non mi commuovono le storie coi sensi di colpa

Non m’interessa l’opinione di chi la sa lunga

Io voglio raccontare e voglio che mi si racconti

Perché anche il poco che sappiamo è meglio di niente

E sarà dura far scrollar di dosso quest’idea

Che a nominare ciò che esiste non si dice nulla:

Ma l’esistente è anch’esso pane per i nostri denti

Non si può correre soltanto dietro ai sentimenti

Ik word niet geraakt door verhalen met schuldgevoelens

De mening van degenen die veel weten maakt me niet uit

Ik wil vertellen en ik wil verteld worden

Omdat zelfs het weinige dat we weten beter is dan niets

En het zal moeilijk zijn om dit idee van je af te schudden

Dat om te noemen wat bestaat niets wordt gezegd:

Maar het bestaande is ook brood voor onze tanden

Je kunt niet zomaar achter gevoelens aan rennen