Il Pranzo Di Santo Stefano - I Cani

Il primo Natale che tornai a Roma in anticipo

Non ero preparato alle tue zie di Firenze

Mi ritrovai a pranzo che avevo già mangiato

E i cugini avevano i nomi fuori moda dei nonni

Mi sottoposi docile a una curiosità

Sincera e minuziosa, per quanto benevola

È il primo ragazzo di Claudia, non lasciamocelo scappare

Più tardi in camera tua la porta era senza la chiave

Entrò tua nonna e la sua faccia era di scusa più che imbarazzo

La stessa che feci io quattro anni dopo

Quando ti vidi insieme al tuo primo nuovo ragazzo

De eerste kerst keerde ik vroeg terug naar Rome

Ik was niet voorbereid op je tantes in Florence

Ik vond mezelf tijdens de lunch die ik al had gegeten

En de neven hadden de ouderwetse namen van hun grootouders

Ik onderwierp me volgzaam aan een nieuwsgierigheid

Oprecht en grondig, maar welwillend

Hij is Claudia's eerste vriendje, laten we hem niet laten ontsnappen

Later in je kamer was de deur zonder sleutel

Je oma kwam binnen en haar gezicht was meer verontschuldigend dan verlegen

Dezelfde die ik vier jaar later deed

Toen ik je ontmoette met je eerste nieuwe vriendje